صندوق های پوشش ریسک رمز ارز ها چگونه می توانند از هوش مصنوعی استفاده کنند؟
اندازه گیری احساسات بازار رمز ارز ها و استفاده از آن برای خلق یک استراتژی تجاری قابل اجرا مبتنی بر داده را تحلیل احساسات می گویند.
صندوق های پوشش ریسک یا صندوق های پوششی (Hedge fund) که از آن با عنوان «پوشش سرمایه» نیز یاد می شود، حاملان سرمایه گذاری و ساختار هایی برای کسب و کار هستند که به سرمایه گذاران خود امکان حضور در طیف وسیع تری از موقعیت های تجاری و سرمایه گذاری را می دهند. چنین صندوق هایی توسط یک شرکت حرفه ای مدیریتی اداره می شود.
Robert Shiller، اقتصاددان و برنده جایزه نوبل، گفت: «بیت کوین یک پدیده اجتماعی است».
شایعات، مورد استفاده از پوشش ریسک ترس و احساسات همگی نقش مهمی در تأثیرگذاری بر قیمت رمز ارز ها دارند، اما تشخیص این چیزها روی نمودار کار آسانی نیست. درحالی که بسیاری از معامله گران نهادی از تحلیل تکنیکال برای پیش بینی رفتار قیمت استفاده می کنند، نادیده گرفتن مورد استفاده از پوشش ریسک وضعیت احساسی بازار، نادیده گرفتن جنبه ی بزرگی از چیزیست که آن را شکل می کند.
کسانی که درک درستی از «حس» بازار دارند، مزیت بزرگی نسبت به معامله گران رقیب پیدا می کنند. اما، چطور می توان چنین چیزی را اندازه گیری کرد؟
شناخت تاثیر روانشناسی و احساسات در بازار، یک چیز است، اما مساله ی کلیدی اندازه گیری این احساسات و استفاده از آن برای خلق یک استراتژی تجاری قابل اجرا مبتنی بر داده می باشد و به آن تحلیل احساسات می گویند. همانطور مورد استفاده از پوشش ریسک که در نمودار Google Trends آمده، طی ده سال گذشته علاقه به آنالیز احساسات به شدت افزایش یافته است.
Google Trends
تحلیل کمی احساسات
از یک سو، کسب نوعی بینش پایه ای در مورد رفتار عمومی یک شرکت خاص یا پروژه ی رمز ارزی، آسان به نظر می رسد. به عنوان مثال، اگر عوامل تاثیرگذار معینی یک تصویر منفی گیج کننده از بیت کوین ترسیم کنند، احتمالا احساسات عمومی روند منفی پیش خواهند گرفت. این رفتار ناشی از پدیده ی روانشناسی جمعیت است که بررسی های اخیر نشان می دهند نقش مهمی در قیمت بیت کوین ایفا می کند.
اندازه گیری و پیش بینی این پدیده، با کمک داده های مربوطه، حجم وسیعی از به روز رسانی رسانه های اجتماعی در پلتفرم هایی مانند توییتر و تلگرام، و تیتر اخبار و نظرات کاربران، ممکن می شود. بر خلاف خواندن اخبار روزانه ی بیت کوین، این کار نمی تواند توسط یک نفر به طور موثر انجام شود و تنها از هوش مصنوعی ساخته است.
بیشتر بخوانید: بررسی و شناخت انواع روش های ترید جهت تعیین استراتژی مناسب
ادغام اخیر هوش مصنوعی و داده های رسانه های اجتماعی می تواند اطلاعات مورد نیاز برای کسب بینش واقعی در رابطه با وضعیت احساسی جامعه رمز ارز ها را به طور جامع به ارمغان بیاورد.
ترسیم صندوق پوشش ریسک رمز ارز: نگهداری مناسب
گزارش اخیر منتشر شده توسط مرکز تحقیقات رمز ارز ها و تحلیل فین تک شرکت Autonomous Research LLC نشان داد که از اگوست 2018، بیشتر صندوق های پوشش ریسک رمز ارز ها ۵۰ درصد سقوط کرده و بسیاری از آنها تعطیل شده اند. همانطور که بازار نزولی ادامه پیدا می کند و بسیاری از سرمایه گذاران خرد را می ترساند، احساسات غیر منطقی در رفتار قیمت نقش مهمی ایفا می کند و باعث می شود درک احساسات بازار و کمک به کاهش ریسک اهمیت بیشتری پیدا کند.
«زمستان رمز ارز ها» به طور پیوسته تا به امروز درحال ایجاد شرایط نسبتا سختی برای صندوق های پوشش ریسک بوده و فقط قدرت زنده ماندن و سازگاری به آنها می دهد.
بیشتر بخوانید: کسب سود از طریق واکنش به مبادلات به صورت لحظه ای با اسکالپینگ
صندوق های پوشش ریسک نیاز دارند تا میان رویکرد محتاطانه و سرمایه گذاری هایی با ریسک پایین و شانس بالا برای بازده سرمایه گذاری خوب و بخشی از سرمایه گذاری های با ریسک پایین با روانشناسی جمعیتی سرمایه گذاران خرد، قرار بگیرند.
اقتصاددانان دانشگاه Yale اخیرا یک مطالعه منتشر کردند که نشان می دهد که رفتار رمز ارز ها از دیگر کلاس های دارایی متفاوت است، اما می توان آن را با نظاره ی سرمایه گذاران پیش بینی کرد. طبق اظهارات اقتصاددان Ivy League، حرکت قیمت رمز ارز ها همبستگی زیادی با تعداد اشارات به آنها در گوگل، توئیتر و دیگر رسانه های اجتماعی دارد. تغییر ناگهانی قیمت به صورت غیرمعمول با توجه به این اخبار اتفاق می افتد.
روند موضوعات و احساسات در بازار رمزارز
Sentiments and Topics Moving the Crypto Market
تجزیه و تحلیل احساسات به شدت برای تقویت استراتژی های تجاری موجود، لازم است. به عنوان مثال، در حال حاضر از شاخص های تکنیکال و یا رفتار قیمت استفاده می شود. تحلیل های رفتاری، سیگنال های متناوبی ارائه می دهد که مربوط به دارایی های نامشهود است.
بیشتر بخوانید: تلفیق بلاک چین و هوش مصنوعی دریچه ای به سوی درآمدی خودکار
معامله گران انسانی تصمیمات احساسی را به وجود می آورند. با استفاده از فناوری، ما می توانیم ببینیم که احساسات و روند ها چگونه تصمیمات سرمایه گذاری ما را هدایت می کنند و از آن برای کسب آگاهی استراتژی تجاری استفاده کنیم.
با تجزیه و تحلیل علمیِ واکنش جامعه رمز ارز ها به طور کلی، تحلیلگران در نهایت می توانند به ضربان قلب بازار رمز ارز ها گوش دهند و افکار را به داده تبدیل کنند.
توجه!
مطالب صرفا برای اهداف خبری و آموزشی ارائه می شوند و نباید به عنوان مشاوره ی تجاری از طرف کوین ایران و نویسندگانش مورد استفاده قرار گیرند.
صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟
صندوق پوشش ریسک یا هج‌فاند نوعی صندوق سرمایه‌گذاری است که سرمایه افراد را برای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف جمع می‌کند. این صندوق‌ها برای مدیریت ریسک و سبد دارایی خود از مورد استفاده از پوشش ریسک تکنیک‌های پیچیده‌ای استفاده می‌کنند. صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند در هر چیزی اعم از املاک و مستغلات گرفته تا ارزها و سایر دارایی‌های جایگزین سرمایه‌گذاری کنند. این یکی از تفاوت‌های صندوق‌های هج‌فاند با صندوق‌های سرمایه‌گذاری است که بطور طبیعی فقط در سهام یا اوراق قرضه سرمایه‌گذاری می‌کنند.
هدف همه هج‌فاندها این است که صرف نظر از بالا یا پایین رفتن بازار، بازده سرمایه‌گذاری را به حداکثر برسانند و ریسک را کاهش دهند. محبوبیت این صندوق‌ها به دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده آمریکا بازمی‌گردد. اکنون هج‌فاندها چندین تریلیون دلار را مدیریت می‌کنند.
استراتژی سرمایه‌گذاری
هج‌فاندها بطور کلی ریسک‌پذیر هستند، به‌ویژه در مقایسه با صندوق‌های سرمایه‌گذاری. این امر به روش سرمایه‌گذاری آنها بستگی دارد. بازدهی این صندوق‌ها به میزان زیادی بستگی به توانایی مدیر صندوق در پیش‌بینی تغییرات در بازار و واکنش مناسب به آنها دارد.
هج‌فاندها بر روی چه چیزهایی سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
زمین، املاک، ارزها، مشتقات و سایر دارایی‌های جایگزین و بطور خلاصه هر چیزی.
انواع هج‌فاندها
از آن‌جا که هج‌فاندها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی هستند، می‌توانند تا زمینی که در مورد سرمایه‌گذاری خود دارای استراتژی هستند، کم و بیش هر کاری را دوست دارند انجام دهند. استراتژی سرمایه‌گذاری معمولاً قبل از سرمایه‌گذاری در قالب یک دفترچه در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌گیرد. هر چند این حد از دامنه فعالیت می‌تواند بسیار خطرناک باشد، اما انعطاف پذیری زیادی را برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری فراهم می‌کند.
استراتژی هج‌فاندها می‌تواند در دسته‌های زیر قرار بگیرد:
ماکرو: سرمایه‌گذاری در سهام، اوراق قرضه و ارز به امید کسب سود از تغییر متغیرهای کلان اقتصادی
ارزش خالص: سرمایه‌گذاری در سهام در سطح جهانی یا ملی
ارزش نسبی: از قیمت‌های سهام یا اسپرد کسب سود می‌کند
لازم به ذکر است که یک هج‌فاند ممکن است در چند دسته فعالیت نماید.
مزایای هج‌فاند
انتخاب گسترده از بین استراتژی‌های سرمایه‌گذاری
پتانسیل بازدهی بالا در بازارهای سهام و اوراق قرضه در حال افزایش یا در حال سقوط
دسترسی به برخی مورد استفاده از پوشش ریسک از با استعدادترین مدیران سرمایه‌گذاری در جهان
خطرات و مضرات هج‌فاند
وابسته به تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیر صندوق است.
استراتژی‌های سرمایه‌گذاری متمرکز می‌تواند سرمایه را در معرض زیان‌های بالقوه زیادی قرار دهد.
بطور معمول سطح نقدینگی پایین‌تری نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک دارند، بدین معنا که ممکن است پول شما برای سال‌ها بلاک باشد.
مانند هر سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک دارای مزایا و معایبی است و در نهایت این به شما بستگی دارد که تعیین کنید آیا با اهداف مالی شما همسو است یا خیر. در صورت شک و تردید، حتما از یک مشاور مالی کمک بگیرید.
پوشش ریسک تولیدکننده به کمک قراردادهای بلندمدت
معاون عملیات و نظارت بر بازار بورس کالای ایران از مزایای کارکردهای ابزارها و قراردادهای بلندمدت، اعتباری و کشف پریمیوم برای پوشش ریسک‌های مختلف صنایع خبر داد.
اعتمادآنلاین| رضا محتشمی پور با بیان اینکه قراردادهای غیرنقدی از جمله معاملات سلف، نسیه و قراردادهای بلندمدت و کشف پریمیوم مزیت های زیادی برای شرکت‌ها دارند، اظهار داشت: در بورس کالای ایران معاملات نقدی با واریز ثمن معامله و تحویل کالا انجام می‌شود و در شرایط مختلف نیاز به توسعه این نوع معاملات داریم چرا که در تولید عمده تولیدکنندگان اعم از فروشنده و خریدار نیاز به نقدینگی دارند.
پوشش ریسک تولیدکننده به کمک قراردادهای بلندمدت
محتشمی پور به مدل دیگر قراردادها که براساس رابطه مورد استفاده از پوشش ریسک بلندمدت بین خریدار و فروشنده است اشاره کرد و گفت: مدل دیگر معاملات، قراردادهای کشف پریمیوم است. در این قراردادها دو طرف معامله متعهد می‌شوند که حجم مشخصی از یک کالای معین را در زمان معین و براساس یک فرمول توافق شده معامله کنند، در این قرارداد مبلغ و کالا در زمان دیگری در آینده تحویل می‌شود.
معاون عملیات و نظارت بر بازار بورس کالای ایران افزود: به کمک این قرارداد، فروشنده مطمئن می‌شود که می‌تواند چه حجمی از بازار فروش آن کالا را در اختیار خود بگیرد و به عبارت ساده‌تر، از تامین تقاضای مورد نیاز برای تولیدات خود اطمینان خاطر پیدا می‌کند و از میزان کشش بازار برای خرید محصولش مطلع شده و می‌تواند برای تولید آینده و فروش مابقی حجم تولید خود و جذب مشتری برنامه‌ریزی کند.
وی با اشاره به اینکه ظرفیت‌های زیادی برای استفاده از قراردادهای کشف پریمیوم در بورس کالا وجود دارد، گفت: محدودیتی در استفاده از این قراردادها برای صنایع وجود ندارد و همه تولیدکنندگان اعم از عرضه‌کننده و مصرف‌کننده یک کالا می‌توانند از مزایای آن بهره‌مند شوند. البته هنوز تولیدکنندگان صنایع مختلف چندان از این قراردادها به صورت گسترده استفاده نمی‌کنند اما ظرفیت زیادی در این حوزه وجود دارد و این ابزارهای نوین در همه صنایع کاربردی خواهند بود.
قراردادهای بلندمدت ابزاری کاربردی در بازار متلاطم
محتشمی پور با اشاره به نوسانات اخیر قیمت کالاهای مختلف ناشی از شیوع ویروس کرونا، گفت: به دلیل بروز این نوسانات، ریسک هایی به خریدار و فروشنده تحمیل می‌شود که قراردادهای بلندمدت از جمله کشف پریمیوم می‌تواند به پوشش این ریسک کمک مورد استفاده از پوشش ریسک کند، به ویژه در بازار پر تلاطمی مثل بازار ایران این قراردادها و سایر ابزارهای نوینی که قابلیت طراحی و ارایه در بورس را دارند روش‌های مناسبی برای پوشش ریسک‌های احتمالی محسوب می‌شوند.
وی با بیان اینکه هنوز آنطور که باید شاهد توسعه این معاملات در میان شرکت ها نیستیم، گفت: یکی از مهم ترین دلایل این است که معمولا یک طرف معامله انگیزه کمتری برای انعقاد قرارداد دارد، برای مثال در زمانی که بازار با رکود مواجه نباشد، به دلیل اینکه فروشنده نگران فروش کالای خود نیست، تمایلی به انعقاد قرارداد و ایجاد تعهد اضافه برای خود ندارد. در مقابل خریدار برای انعقاد این قراردادها راغب است؛ چراکه نگران تامین مواد اولیه برای تولید خود در آینده است و تمایل دارد برای تامین مواد مصرفی خود اطمینان خاطر پیدا کند.
این مقام مسئول ادامه داد: در شرایط رکودی، این فروشنده است که تمایل بیشتری به انعقاد قرارداد دارد تا نگران فروش محصول خود در آینده نباشد و در مقابل خریدار امیدوار است با شرایط بهتری در آینده، خرید خود را انجام دهد و به همین دلیل رغبت زیادی نشان نمی‌دهد و این یکی از مشکلاتی است که کار توسعه این ابزار را سخت می‌کند.
به گفته وی، پیش بینی ریسک های احتمالی در اقتصاد ایران دشوار است و همواره ریسک های مثبت و منفی زیادی بروز می کند و تحت تاثیر این شرایط تولیدکنندگان این اطمینان را ندارند که در آینده با رکود و یا رونق مواجه خواهند بود و همین سردرگمی محدودکننده شده است؛ با این وجود، به کمک ابزارهای مالی و قراردادهای بلندمدت می توان بخشی از این ریسک ها را پوشش داد.
محتشمی پور با بیان اینکه برای توسعه بیشتر این قراردادها نیاز است که حجم معاملات کالاها در بازار افزایش یابد، گفت: رشد استفاده از قراردادهای بلندمدت تناسب زیادی با بلوغ بازارها دارد و هر چه به این سمت حرکت کنیم بازار به بلوغ بیشتری می رسد. البته تاکنون این قبیل قراردادها در بورس کالا منعقد شده که باید حجم آن به تدریج افزایش یابد.
تامین مالی یک نیاز اساسی
وی با بیان اینکه در حال حاضر بیشتر قراردادها در قالب معاملات سلف است، اظهار داشت: در معاملات سلف منابع مالی به تولیدکننده پرداخت شده، سپس کالای موردنظر در قرارداد به کمک این منابع مالی تامین می‌شود و در زمان مندرج در قرارداد تحویل خریدار خواهد شد.
معاون عملیات و نظارت بر بازار بورس کالا در پایان گفت: در معاملات نسیه یا اعتباری نیز که عمدتا در صنعت فولاد مورد استفاده قرار می‌گیرد، کالای موردنظر تحویل خریدار می شود و خریدار وجه معامله را در قالب گشایش اعتبارات اسنادی بانکی (LC) و یا طبق توافق بین خریدار و فروشنده پرداخت می کند و تسویه با فاصله انجام می شود و این معاملات به ویژه در زمان رکود بازار، مشکلات نقدینگی خریدار را مرتفع می کند.
صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش
همان‌گونه که می‌دانید سرمایه‌گذاری با نرخ سودِ حداقل برابر با نرخ تورم منجر به حفظ ارزش پول و قدرت خرید و ارزش واقعی پول در آینده برابر با ارزش فعلی آن خواهد شد. در این راستا اغلب افرادی که سرمایه‌ی قابل‌توجهی دارند اما تخصص لازم برای سرمایه‌گذاری آن در زمینه‌های خاص برای حفظ ارزش پول خود را ندارند، برای سرمایه‌گذاری از طیف وسیعی از ابزارهای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. یکی از انواع این ابزارها صندوق‌های سرمایه‌گذاری‌اند. در این مقاله قصد داریم به معرفی صندوق‌های پوشش ریسک یا همان صندوق حفظ ارزش بپردازیم. این صندوق‌ها مناسب سرمایه‌گذارانی است که مقدار قابل توجهی سرمایه در دسترس دارند و تمایل دارند در بازارهایی سرمایه‌گذاری کنند که بازدهی‌های بیشتری از بازدهی‌های عادی کسب کنند. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا با این صندوق‌ها آشنا مورد استفاده از پوشش ریسک شوید.
پیش از تعریف صندوق‌های پوشش ریسک (hedge funds) که به صندوق‌های حفظ ارزش نیز مشهورند لازم است تعریف مختصری از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری داشته باشیم.
تعریف انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری و جایگاه صندوق پوشش ریسک در آنها
در ابتدا لازم است با انواع صندوق ها از لحاظ ثابت یا متغیر بودن سرمایه‌ی آنها آشنا شوید.
صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی ثابت (Closed-end fund)
صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی ثابت یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک که هیچ سرمایه‌گذاری جدیدی در آن قبول نمی‌شود. سرمایه‌گذاران جدید با خرید سهام موجود، سرمایه‌گذاری می‌کنند و سرمایه‌گذاران در صندوق می‌توانند با فروش سهام خود به سایر سرمایه‌گذاران پول خود را نقد کنند.
صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیر (Open-end fund)
صندوق سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیر صندوق سرمایه‌گذاری مشترکی است که از سرمایه‌گذاران جدید سرمایه می‌پذیرد و سهام جدید را به ارزشی برابر با ارزش خالص دارایی‌های صندوق در زمان سرمایه‌گذاری، منتشر می‌کند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک محصول اولیه‌ی سرمایه‌گذاری مشترک تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران فردی در سطح جهان هستند. طبق گزارش انجمن بین‌المللی صندوق‌های سرمایه‌گذاری، دارایی‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری با سرمایه‌ی متغیرِ قابل‌معامله در سراسر جهان تا سه‌ماهه اول سال 2018 بالغ بر 50 تریلیون دلار آمریکا بوده است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، مزایای متعددی را ارائه می‌دهند از جمله: حداقل سپرده برای سرمایه‌گذاری، پرتفوی متنوع، نقدشوندگی روزانه، عملکرد استاندارد و گزارش مالیاتی.
جایگاه صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش در میان سایر صندوق‌های سرمایه‌گذاری
صندوق‌های پوشش ریسک (حفظ ارزش)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله (ETF) همگی مجموعه‌های مالی‌ای هستند که توسط تعداد زیادی سرمایه‌گذار حمایت می‌شوند و هدفشان کسب سود بیشتر برای خودشان و مشتریانشان است. صندوق‌های پوشش ریسک، مانند برخی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و تعداد کمی از ETFها، صندوق‌هایی فعال‌اند که توسط مدیران حرفه‌ای مدیریت می‌شوند تا سرمایه‌گذاری‌های خاصی را با هدف اعلام شده انجام دهند تا فراتر از بازده معمول بازارها، برخی بخش‌های اقتصاد یا شاخص‌های بازار، سود به‌دست آورند.
در این راستا این صندوق‌ها بیشترین بازده ممکن را هدف قرار می‌دهند و در عین تلاش برای دستیابی به آن، بیشترین ریسک را نیز می‌پذیرند؛ در این راستا نسبت به صندوق‌های رقیب مقررات نرم‌تری دارند که انعطاف‌پذیری بیشتری برای سرمایه‌گذاری برای آنها ایجاد می‌کند و دست مدیران را برای سرمایه‌گذاری تقریباً در هر کلاس دارایی بازمی‌گذارد. مشتریان این صندوق‌ها نیز در مقابل دریافت سودهای چشمگیر، هزینه‌های بسیار بیشتری نیز می‌پردازند.
تعریف صندوق سرمایه‌گذاری پوشش ریسک یا حفظ ارزش (hedge funds)
این نوع صندوق‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری خصوصی‌ای هستند که معمولاً از بدهی (قرض)، مشتقات (اوراق بهادار یا اموال ترکیبی) و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت/کوتاه‌مدت استفاده می‌کنند. در این صندوق‌ها انتظار می‌رود با استفاده از سرمایه‌ی قرض گرفته‌شده و فروش عاریتی، سود حاصل، بیشتر از سود قابل پرداخت باشد.
تعریف مشتقات: مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسیِ مورد توافق (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه‌ای از دارایی‌ها (مانند یک شاخص) تعیین می‌گردد. ابزارهای مشتقه‌ی اساسی رایج عبارت‌اند از اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ بهره، شاخص‌های بازار و سهام.
تعریف استراتژی بلندمدت/کوتاه‌مدت (long/short equity strategy):
استراتژی سهام‌داری یا سرمایه‌گذاری بلندمدت/کوتاه‌مدت نوعی استراتژی سرمایه‌گذاری است که به دنبال خرید و نگهداری دارایی یا سهامی است که در حال حاضر در قیمتی پایین‌تر از ارزش واقعی خود قرار دارد (underpriced stock)، به انتظار بالارفتن قیمت و سود‌دهی آن در آینده (بلندمدت) و در مقابل، فروش موقت دارایی یا سهامی که قیمتش در حال حاضر بالاتر از ارزش واقعی آن قرار دارد (overpriced share) و انتظار برای خرید مجدد آن در زمان رسیدن به پایین‌ترین قیمت و دریافت سود از محل اختلاف قیمت فروش و خرید مجدد (کوتاه‌مدت). این استراتژی شکل تکامل‌یافته‌ی همان استراتژی سنتی خرید و نگهداری بلندمدت دارایی/سهام است اما با بهره‌گیری از فرصت‌های کسب سود ناشی از شناسایی و مانور روی دارایی‌ها/سهام کم‌ارزش‌گذاری‌شده (undervalued) و بیش‌ارزش‌گذاری‌شده (overvalued).
عملکرد صندوق سرمایه‌گذاری حفظ ارزش یا پوشش ریسک چگونه است؟
صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش، مجموعه‌هایی با مدیریت فعال سرمایه هستند که معمولاً از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری غیر‌سنتی و یا گروه‌های پرخطر دارایی استفاده می‌کنند؛ ازجمله‌ی این استراتژی‌ها خرید دارایی‌های محرمانه با پول قرض‌گرفته‌شده و معامله‌ی آنها برای حصول بازده سرمایه‌گذاری (بیش از) متوسط برای مشتریان خود است. این صندوق‌ها را به‌عنوان گزینه‌های سرمایه‌گذاری جایگزین پرخطر در نظر می‌گیریم.
اگر به صندوق‌های پرریسک و با امکان کسب بازدهی بالا علاقه‌مند هستید، حتما مقاله‌ی مربوط به صندوق جسورانه را مطالعه کنید.
ویژگی صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش
- از ویژگی‌های صندوق‌های حفظ ارزش، نیاز به حداقل سرمایه‌ی بالا یا تشکیل با دارایی خالص بالا است که شامل همه نمی‌شود مگر مشتریان ثروتمند.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش کارمزدهای بسیار بالاتری نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری معمولی دریافت می‌کنند و هزینه‌های بالایی دارند.
- به حداقل سپرده‌ی بالا برای بلندمدت نیاز دارند و نمی‌توان انتظار نقدشوندگی سریع از آنها داشت. این صندوق‌ها معمولاً از سرمایه‌گذاران می‌خواهند که پول خود را برای مدت یک یا چند سال قفل کنند.
- صندوق‌های پوشش ریسک در طول پنج سال گذشته تقریباً 2٫5٪ رشد داشته است، اما تشکیل آنها همچنان بحث‌برانگیز است.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش به دلیل برتری عملکرد در بازار در دهه‌های 1990 و اوایل دهه‌ی 2000 مورد‌تحسین قرار گرفتند، اما بسیاری از آنها پس از بحران مالی 2007-2008 عملکرد ضعیفی داشتند، به‌ویژه پس از اعمال کارمزدها و مالیات‌ها.
- روی دیگر سودهای چشمگیر این صندوق‌ها، ریسک‌های بزرگ است. استراتژی‌های سرمایه‌گذاری متمرکز، این صندوق‌ها را در معرض زیان‌های بالقوه‌ی بزرگی قرار می‌دهد و استفاده از اهرم یا پول قرض گرفته شده، می‌تواند یک ضرر جزئی را به ضرری فاجعه‌بار تبدیل نماید.
تجارت پرریسک چیست؟
صندوق‌های حفظ ارزش (پوشش ریسک) آزادند تا از استراتژی‌های پرریسک‌تر به روش‌های پرریسک‌تر استفاده کنند. این صندوق‌ها اغلب از “اهرم” (leverage) استفاده می‌کنند؛ یعنی از پول قرض گرفته شده برای خرید دارایی بیشتر استفاده می‌کنند تا بازده (یا ضرر) بالقوه‌ی خود را چندبرابر کنند، همچنین در اوراق مشتقه (derivatives) مانند اختیار معامله و قراردادهای آتی، سرمایه‌گذاری می‌کنند و از طریق فروش عاریتی، معاملات خود را پیش می‌برند.
قابل‌ذکر است که عملکرد صندوق‌های حفظ ارزش به اندازه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار تنظیم و محدود نمی‌شود پس این صندوق‌ها در انتخاب سرمایه‌گذاری‌های مورد استفاده از پوشش ریسک پنهانی (esoteric investments) که سرمایه‌گذاران محافظه‌کار به آن دست نمی‌زنند، آزادند؛ به بیان دیگر انتخاب زمینه‌های سرمایه‌گذاری پرریسک و پربازده به انتخاب مدیران این صندوق‌ها بستگی خواهد داشت، در نتیجه جذابیت بسیاری از این صندوق‌ها در شهرت، خوش‌فکری و جسارت مدیران آنها نهفته است و بسیاری از این مدیران به‌عنوان ستاره‌هایی در دنیای محرمانه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری شناخته می‌شوند؛ این مدیرانِ پول، اصلاً ارزان نیستند؛ صندوق‌های پوشش ریسک معمولاً کارمزدی معادل 1 تا 2 درصد از دارایی صندوق به‌اضافه‌ی «کارمزد عملکرد» حدود 20 درصد از سود حاصله را دریافت می‌کنند.
صندوق سرمایه‌گذاری پوشش ریسک، چگونه ارزش سرمایه را حفظ می‌کند؟
برای درک فلسفه‌ی این نوع صندوق به عبارت” حفظ ارزش ” دقت کنید. مدیر یک صندوق سرمایه‌گذاری سنتی ممکن است بخشی از دارایی‌های موجود را به‌عنوان یک تضمین پوشش ریسک (hedged bet) (به سرمایه‌گذاری در زمینه‌های تضمین شده با درآمد ثابت) اختصاص دهد؛ این تضمین در زمینه‌های غیر از اهداف متمرکز صندوق ذخیره می‌شود تا هرگونه ضرر در دارایی‌های اصلی صندوق را جبران نماید و ریسک را پوشش دهد. به عنوان مثال، مدیر صندوقی که تمرکز اصلی آن سرمایه‌گذاری بر یک صنعت ادواری (cyclical sector) (فصلی) است، یعنی بخشی که به‌صورت دوره‌ای فقط در زمان شکوفایی اقتصادی عملکرد خوبی دارد (مثلاً صنعت گردشگری)، ممکن است بخشی از دارایی‌های صندوق را به خرید سهام در یک بخش غیرادواری (non-cyclical sector) (ثابت) صنعت همچون شرکت‌های مرتبط با مواد غذایی یا انرژی اختصاص دهد.
در فصل رکودِ اقتصادی که بخش‌های ادواری (فصلی) صنعت بازدهی ندارند، بازده سهام غیرادواری (ثابت) باید زیان موجود در سهام بخش ادواری (با بازده فصلی) را جبران نماید. اما این تعریف کلاسیک صندوق‌های سرمایه‌گذاری حفظ ارزش است؛ در دوران جدید، مدیران صندوق‌های حفظ ارزش، این مفهوم را به افراط رسانده‌اند و در واقعیت صندوق آنها ارتباط چندانی با پوشش ریسک ندارند، به جز تعدادی که هنوز به مفهوم اصلی صندوق “حفظ ارزش”، معروف به مدل کلاسیک سهام بلندمدت /کوتاه‌مدت پایبند هستند. حال لازم است بدانیم زمینه‌ی سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها چیست.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری پوشش ریسک یا حفظ ارزش چگونه طبقه‌بندی می‌شوند؟
صندوق‌های پوشش ریسک برای استفاده از فرصت‌های خاص بازار طراحی شده‌اند. آنها را می‌توان بر اساس برخی استراتژی‌های کلی صندوق‌های پوشش ریسک مانند سرمایه‌گذاری مبتنی بر رویداد (event-driven) و آربیتراژ با درآمد ثابت (fixed-income arbitrage) طبقه‌بندی نمود؛ اما اغلب بر اساس سبک سرمایه‌گذاری مدیر صندوق طبقه‌بندی می‌شوند.
از منظر قانونی، صندوق‌های پوشش ریسک، اغلب به عنوان مجموعه‌ای متشکل از شرکای محدود در یک سرمایه‌گذاری خصوصی راه‌اندازی می‌شوند که فقط تعداد محدودی از سرمایه‌گذاران معتبر می‌توانند در آن مشارکت داشته باشند و به حداقل سرمایه‌ی اولیه‌ی زیادی برای مشارکت نیاز دارند؛ پس حداقل سرمایه‌ی موردنیاز نیز عامل دیگری در طبقه‌بندی این نوع صندوق‌هاست.
قابلیت نقدشوندگی سرمایه در این نوع صندوق‌ها چندان سریع نیست، زیرا اغلب سرمایه‌گذاران را ملزم می‌کند که حداقل یک سال پول خود را در صندوق نگهداری کنند. حداقل زمانی که با عنوان دوره‌ی خواب سرمایه (lock-up period) شناخته می‌شود آیتم دیگری در طبقه‌بندی این نوع صندوق‌هاست؛ مثلاً برداشت سرمایه ممکن است فقط در فواصل زمانی مشخصی مثل سه ماه یکبار یا دو سال یکبار اتفاق بیفتد.
تاریخچه‌ی پیدایش صندوق‌های حفظ ارزش
سرمایه‌گذار استرالیایی و نویسنده‌ی مالی آلفرد وینسلو جونز (Alfred Winslow Jones) با راه‌اندازی اولین صندوق پوشش ریسک در سال 1949 از طریق شرکت خود به نام A.W. Jones & Co ، به‌عنوان بنیان‌گذار این نوع صندوق‌ها شناخته می‌شود. وی 100000 دلار (شامل 40000 دلار از سرمایه‌ی شخصی خود) جمع‌آوری نموده، صندوقی را راه‌اندازی کرد که هدف آن به حداقل رساندن ریسک در سرمایه‌گذاری بلندمدت سهام از طریق فروش کوتاه‌مدت سهام دیگر بود. این نوآوری اکنون به عنوان مدل کلاسیک سهام بلندمدت/کوتاه‌مدت نامیده می‌شود؛ جونز همچنین از اهرم (استفاده از بدهی به‌عنوان سرمایه) برای افزایش بازده صندوق خود استفاده نمود. وی در سال 1952 صندوق خود را از شرکت تضامنی به شرکت با مسئولیت محدود تبدیل کرد و 20 درصد کارمزد تشویقی را به‌عنوان پاداش انگیزشی برای شراکت مدیر اضافه نمود.
جونز به‌عنوان اولین مدیر سبدی که مورد استفاده از پوشش ریسک از ترکیب فروش برای مدت کوتاه (short selling) و اهرم (قرض به جای سرمایه‌گذاری) در کنار یک سیستم پاداش انگیزشی مبتنی بر عملکرد استفاده کرد، به‌عنوان پدر صندوق‌های حفظ ارزش، جایگاه خود را در تاریخ سرمایه‌گذاری ثبت نمود.
مقایسه‌ی صندوق‌های پوشش ریسک یا حفظ ارزش با دیگر انواع صندوق سرمایه‌گذاری مشترک
چگونه می‌توان یک صندوق پوشش ریسک را از یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک تشخیص داد؟ در ادامه به چند تفاوت بزرگ که بین این دو نوع صندوق وجود دارد اشاره می‌نماییم:
آشنایی با صندوق‌های پوششی ریسک
صندوق‌های پوشش ریسک به‌عنوان گزینه‌ای جایگزین برای سرمایه‌گذاری مستقیم در یک نوع دارایی مالی مانند سهام محسوب می‌شوند که با به‌کارگیری استراتژی‌ها و گزینه‌های متنوع سرمایه‌گذاری در راستای حداکثرسازی سود سرمایه‌گذاران خود تلاش می‌کنند، با این تعریف اولیه می‌توان پی برد که صندوق‌های پوشش ریسک عملاً روش منحصربه‌فردی برای سرمایه‌گذاری نیست؛ بلکه ساختار و تشکیلاتی هستند که ترکیب‌های مختلفی از روش‌های سرمایه‌گذاری مانند سهام، ابزارهای دیگر و… را در بازارهای داخلی و بین‌المللی به کار می‌گیرند تا بتوانند حداکثر سود را برای سرمایه‌گذاران خود محقق سازند.
در دوره آشنایی با صندوق‌های پوشش ریسک ضمن آشنایی با ویژگی‌های هر صندوق پوشش ریسک به موضوع ساختار این صندوق‌ها نیز پرداخته شده است.
هدف از برگزاری دوره آشنایی با صندوق‌های پوشش ریسک، آشنایی مخاطبان دوره با این صندوق‌ها و معرفی یک جایگزین بسیار مطمئن برای سرمایه‌گذاری مخاطبان بوده است.
ماهیت صندوق‌های پوشش ریسک بر خلاف نام‌گذاری آنها، همراه با حداکثر ریسک است و عملاً در این نوع از صندوق‌های سرمایه‌گذاری ریسک بالایی از طریق به‌کارگیری ابزارهای مختلف سرمایه‌گذاری پذیرفته می‌شود تا بتواند حداکثر بازده را ایجاد کنند.
دوره آشنایی با صندوق‌های پوشش ریسک برای چه کسانی مناسب است؟
مباحث و موضوعات این دوره برای همه افراد و علاقه‌مندان مناسب خواهد بود و همه افرادی که با مباحث مربوط به سرمایه‌گذاری آشنایی دارند و به شناخت بیشتر این موضوع علاقه‌مند هستند می‌توانند در این دوره شرکت کنند و اطلاعات خود در این زمینه را افزایش دهند.
برای شرکت در این دوره نیاز به هیچ پیش‌نیاز به خصوصی وجود ندارد و آشنایی اولیه با این مفاهیم برای شرکت در دوره کافی خواهد بود.
دیدگاه شما