محدودیت‌های سر و شانه

آسیب دیدگی، التهاب و پارگی تاندون شانه

روتاتور کاف از چهار عضله تشکیل شده که به پایداری و حرکت مفصل شانه کمک می‌کنند. هر یک از این عضلات یا همگی آن و تاندون‌هایی که این عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند ممکن است به خاطر صدمات حاد، استفاده بیش از حد در طولانی مدت یا فرایند تدریجی پیری دچار آسیب‌دیدگی شوند. این آسیب‌دیدگی موسوم به التهاب تاندون یا پارگی تاندون شانه باعث درد شدید، کاهش دامنه حرکتی و ناتوانی در استفاده از مفصل شانه می‌شود.

شانه یک مفصل گوی و کاسه‌ای است که به بازو اجازه می‌دهد در جهات مختلف حرکت کند. این مفصل متشکل از سر استخوان بازو (انتهای بالایی استخوان بازو) است که در درون حفره گلنوئید اسکاپولا (تیغه شانه) جای گرفته است. سر استخوان بازو توسط کپسول مفصل و لابروم در جای خود نگه داشته شده‌ است. لابروم یک نوار ضخیم و حلقوی از جنس غضروف است که با قرار گرفتن روی حفره گلنوئید مخروط بزرگی را تشکیل می‌دهد که سر استخوان بازو در آن قرار می‌گیرد. عضلات روتاتور کاف پایدار کننده‌های دینامیک و حرکت دهنده‌های مفصل شانه بوده و در هنگام حرکت شانه سر استخوان بازو و اسکاپولا را در وضعیت صحیح‌شان حفظ می‌کنند.

چهار عضله روتاتور کاف عبارتند از:
• سوپرااِسپیناتوس
• اینفرااِسپیناتوس
• ساب‌اسکاپولاریس
• ترس مینور

با آسیب دیدن رتاتور کاف، مشکلات زیادی بروز می‌کند:

• درد شانه و اسپاسم ،دامنه حرکتی شانه را محدود می‌کند و ممکن است منجر به بیماری شانه منجمد گردد.

• عضلات، دیگر نمی‌توانند با ایجاد تغییرات جزئی در وضعیت مفصل به حرکت روان سر استخوان بازو کمک کنند.

• تجمع مایع در مفصل که ناشی از التهاب تاندون است حرکت را محدود می‌کند.

• آرتروز شانه و رسوبات کلسیم که به مرور زمان شکل می‌گیرند دامنه حرکتی را محدود می‌کنند.

شدت آسیب‌دیدگی می‌تواند از یک کشیدگی خفیف و التهاب تاندون یا عضله، که منجر به هیچگونه صدمه دائمی نمی‌شود، تا پارگی جزئی یا کامل عضله، که ممکن است برای ترمیم به جراحی نیاز داشته باشد، را در برگیرد.‌

انواع آسیب‌های روتاتور کاف

دلایل متعددی برای آسیب دیدن روتاتور کاف وجود دارد که شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از التهاب تاندون‌های روتاتور کاف و پارگی تاندون شانه و عضلات.

تاندینوپاتی روتاتور کاف

ممکن است تاندون‌های روتاتور کاف بین یکی از ساختارهای دیگرِ تشکیل دهنده مفصل زانو گیر کرده و فشرده شوند. این وضعیت باعث التهاب تاندون‌ها می‌شود که به آن تاندینوپاتی گفته می‌شود. تاندینوپاتی روتاتور کاف اغلب تاندون‌هایی که از فضای زیر آکرومیون می‌گذرند را درگیر می‌کند. به حالتی که در آن تاندونی گیر کرده یا فشرده می‌شود، ﺍﯾﻤﭙﯿﻨﺠﻤﻨﺖ تاندون شانه می‌گویند.

پارگی روتاتور کاف

در این حالت یک یا چند عضله و تاندون تشکیل دهنده روتاتور کاف پاره می‌شوند. پارگی می‌تواند جزئی یا کامل باشد؛ می‌تواند ناشی از تروما، مثل افتادن، باشد؛ یا ناشی از پارگی‌های ریزی در تاندون‌ها باشد که به مرور زمان به دلیل استفاده بیش از اندازه و فرسودگی به وجود آمده‌اند.

علائم آسیب‌ های روتاتور کاف

علائم آسیب‌دیدگی روتاتور کاف عبارتند از:

• شانه درد (یا دردی که تا پایین بازو کشیده می‌شود)، خصوصاً هنگامی که دست بالا یا پایین برده می‌شود

• مشکل در بردن دست به پشت کمر

• شانه درد شبانه، خصوصاً هنگامی که شخص روی طرف درگیر می‌خوابد

• احساس ضعف در شانه در هنگام بالا بردن یا چرخاندن دست

درد ناشی از تاندینوپاتی به تدریج بروز می‌کند. اما اگر پارگی روتاتور کاف ناشی از یک تصادف یا افتادن باشد درد آن شدید و ناگهانی خواهد بود.

البته این علائم می‌توانند ناشی از مشکلاتی غیر از آسیب‌دیدگی‌های روتاتور کاف نیز بروز کنند. اگر هر کدام از علائم فوق را داشتید با یک پزشک مشورت کنید.

علت آسیب‌ روتاتورکاف

برخی از علل آسیب‌دیدگی‌های روتاتور کاف عبارتند از:

• استفاده از یک حرکت سریع برای بلند کردن یا کشیدن شیئی که برای شخص بیش از حد سنگین است

• فرود آمدن روی دستی که شخص برای جلوگیری از افتادنش آن را به حالت کشیده ستون کرده است

• انجام مکرر برخی حرکات شانه مثل پرتاب کردن یا بلند کردن اجسام

• نرسیدن خون کافی به تاندون‌ها، به دلیل پیری. این حالت به این دلیل منجر به پارگی و التهاب تاندون می‌شود که توانایی بدن برای ترمیم آسیب‌دیدگی‌ها را کاهش می‌دهد.

• رشد زوائدی به نام خارهای استخوانی. گاهی اوقات با بالا رفتن سن چنین زوائدی زیر آکرومیون رشد کرده و روی تاندون‌های کاف روتاتور ساییده می‌شوند.

عواملی وجود دارد که احتمال آسیب‌دیدگی روتاتور کاف را بالا می‌برند، از جمله:

• بالاتر بودن سن از 35 سال. دلیل این امر آن است که اکثر آسیب‌دیدگی‌های روتاتور کاف به خاطر ساییدگی و فرسودگی ناشی از بالا رفتن سن رخ می‌دهند.

• انجام کارهایی که مستلزم بالا بردن مکرر دست‌ها به بالای سر هستند، از جمله شنا کردن، وزنه‌برداری، انجام وزش‌های راکتی و کارهایی مانند نقاشی ساختمان، آذین‌بندی دیوارها یا تمیز کردن پنجره‌ها.

تشخیص پارگی تاندون شانه

پزشک از شما در مورد علائمتان پرسیده و شما را معاینه می‌کند. او همچنین در مورد تاریخچه پزشکی‌تان و فعالیت‌هایی که می‌توانند باعث چنین مشکلی شده باشند سؤال می‌کند.

ممکن است برای انجام برخی تست‌ها و معاینات به یک جراح ارتوپد، پزشک ورزشی یا کلینیک ارجاع داده شوید. این تست‌ها شامل یک یا چند مورد از تست‌های زیر می‌شوند:

• ام‌آرآی: در این تکنیک با استفاده از جریان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی تصاویری از درون بدن تولید می‌شود.

• اسکن اولتراسوند: در این تکنیک با استفاده از امواج صوتی تصاویری از درون شانه تولید می‌شود.

• عکسبرداری رادیولوژی: در این تست از تابش اشعه برای تولید تصویری از درون بدن استفاده می‌شود.

درمان پارگی تاندون شانه

هر چه آسیب‌دیدگی روتاتور کاف زودتر درمان شود بهتر است. انجام درمان طی 48 تا 72 ساعت اول، نقش بسیار مهمی در محدودیت‌های سر و شانه بهبودی سریع و کامل آسیب‌دیدگی دارد.

درمان یک آسیب‌دیدگی روتاتور کاف به نوع و شدت آسیب بستگی دارد.

خود درمانی

اقدامات زیر به بهبودی شما کمک خواهند کرد:

• به شانه‌تان استراحت دهید. فعالیت‌هایی که مستلزم بردن دست به بالای سر هستند را محدود کرده و هیچگونه حرکتی که باعث شروع درد می‌شود را انجام ندهید. برای جلوگیری از خشک شدن شانه، در اولین فرصت انجام حرکات آرام را شروع کنید.

• برای تسکین درد می‌توانید از مسکن‌های بدون نسخه مانند پاراستامول یا داروهای ضدالتهابی استروئیدی (NSAIDها)، مانند ایبوپروفن استفاده کنید. همیشه برگ راهنمای مصرف دارو که در جعبه داروهاقرار دارد مطالعه کنید.

فیزیوتراپی

ممکن است پزشک شما را به یک فیزیوتراپ (یک متخصص سلامت که در زمینه حفظ و بهبود قابلیت حرکت و دامنه حرکتی تخصص دارد) ارجاع بدهد. فیزیوتراپ تمرینات مناسبی به شما می‌دهد، که کمک می‌کنند تا عضلات شانه‌تان را کشش داده و قدرت و قابلیت حرکت شانه‌تان را بهبود دهید. تمرینات متناسب با آسیب شما طراحی می‌شوند.

اگر بعد از امتحان کردن انواع دیگر درمان پارگی تاندون شانه بهتر نشد، پزشک تزریق استروئید به مفصل شانه را توصیه خواهد کرد.‌ برای اطلاعات، به بخش پرسش‌های متداول مراجعه کنید.

شما نقش مهمی در بهبودیتان دارید. حتماً از راهنمایی متخصصین ما پیروی کنید، به موقع در تمام جلسات درمانی تعیین شده حضور پیدا کنید، و تمرینات ورزشی‌ خانگی‌تان را انجام دهید. با پزشکتان در مورد اینکه درمان چگونه خواهد بود و چه موقع بهبودتان شروع می‌شود صحبت کنید. اگر هر کدام از علائم آسیب‌دیدگی روتاتور کاف را دارید لطفاً با کلینیک ما تماس بگیرید تا برای همان روز یک وقت ویزیت به شما داده شود.‌ متخصصان ما علائمتان را چک کرده و بهترین گزینه‌های درمانی را به شما ارائه می‌دهند.

تحریک الکتریکی (TENS)

در TENS (تحریک الکتریکی اعصاب از طریق پوست) از الکترودهایی برای ارسال جریان الکتریکی پالسی به شانه استفاده می‌شود (که یک احساس سوزن سوزن شدن به بیمار می‌دهد). TENS پایانه‌های عصبی را طوری تحریک می‌کند که مغز سیگنال‌های درد را دریافت نکند.

اولتراسوند

حرارت جریان خون به بافت را افزایش داده، التهاب تاندون را کاهش داده و به بهبود سرعت می‌دهد. حرارت همچنین، انعطاف‌پذیری را بهبود داده و اسپاسم‌های عضلات را رفع می‌کند تا راحت‌تر بتوانید تمرینات بهبود دهنده دامنه حرکتی و قدرت شانه را انجام دهید.

طب سوزنی

در یک تحقیق، 52 ورزشکار مبتلا به درد روتاتور کاف به مدت چهار هفته و هر هفته دو بار تحت درمان طب سوزنی قرار گرفتند، که باعث کاهش 50% از دردشان شد. مسدود شدن جریان خون یا انرژی باعث درد می‌شود، و طب سوزنی می‌تواند با رفع این انسدادها باعث بهبود گردش خون و در نتیجه کاهش درد و التهاب تاندون شود.

تزریق کورتیزون

اگر سایر درمان‌ها جواب ندهند، پزشک تزریق کورتیزون (استروئید) را امتحان می‌کند. اگر انجام یک تزریق باعث تسکین طولانی مدت شد، ارزشش را دارد که در آینده نیز یک تزریق دیگر دریافت کنید.

جراحی

اگر روتاتور کاف پاره شده باشد و سایر درمان‌ها جواب ندهند، جراح یا پزشک ورزشی انجام جراحی را توصیه می‌کند.

چند نوع جراحی برای ترمیم آسیب‌دیدگی روتاتور کاف وجود دارد.

• جراحی باز: جراح پوست شانه را شکاف داده و از طریق شکاف ایجاد شده آسیب‌دیدگی را ترمیم می‌کند.

• آرتروسکوپی شانه: نوعی جراحی سوراخ کلید است که در آن از یک دوربین کوچک برای دیدن داخل مفصل شانه و درمان آن استفاده می‌شود.

• جراحی باز کوچک: ترکیبی از آرتروسکوپی و ترمیم از طریق یک برش کوچک است که معمولاً 3 تا 5 سانتی‌متر طول دارد.

استئونکروز زانو چیست؟ درمان و علائم سیاه شدن استخوان پا

استئونکروز زانو، درمان نکروز با سلولهای بنیادی و علائم سیاه شدن استخوان زانو با اختلال در خونرسانی زانو، منجر به نکروز پا و مرگ بافت…

درمان فیزیکی فعال به روش DBC

ایران پس از کشورهایی مثل ایالات متحده، انگلستان، فنلاند، استرالیا، بلژیک، دانمارک ،آلمان ،سوئیس ،سوئد، نروژ ،هلند لوگزامبورگ و ایتالیا بیست و هفتمین کشور در…

بهترین پزشک متخصص ستون فقرات

افرادی که دچار کمر درد یا گردن درد می شوند معمولا در ابتدا به پزشک عمومی مراجعه می کنند. این در حالی است که اکثر…

74 دیدگاه دربارهٔ «آسیب دیدگی، التهاب و پارگی تاندون شانه»

با سلام و عرض خسته نباشید مدتی هست که من در شانه ام احساس درد میکنم پزشک تشخیص دادن که پارگی تاندون هست میخاستم ببینم با توجه به اینه سنم ۳۵ سال است از روش های غیر از جراحی میشه استفاده کرد یا نه و اینکه دستم را هم نمیتونم زیاد حرکت بدم ممنونم از راهنماییتون

محدودیت‌های سر و شانه

مقدمه: سندرم‌ کار مفرط شانه، علاوه بر ایجاد درد و محدودیت حرکتی شانه، موجب اختلال در وضعیت سر، گردن، شانه و پشت می‌گردد که این امر عملکرد مفصل شانه و کلیه فعالیت‌های اندام فوقانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. برنامه ورزش‌های کششی و تقویتی به عنوان روشی موثر و محافظتی جهت بهبود موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه و انحنای ستون فقرات توراسیک در درمان سندرم کار مفرط شانه توصیه می‌گردد. هدف این تحقیق بررسی وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه‌ای در افراد مبتلا به سندرم کار مفرط شانه و نیز بررسی تاثیر ورزش درمانی در بهبود وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه‌ای، انحنای ستون فقرات توراسیک و موقعیت استخوان اسکاپولا می‌باشد. روش کار: پژوهش حاضر نوعی بررسی شبه‌تجربی از نوع مداخله‌ای قبل و بعد بود که روی 36 نفر بیمار واجد شرایط انجام شد. ارزیابی‌های لازم برای تعیین میزان پروترکشن، چرخش و تقارن اسکاپولا و همچنین وضعیت قرارگیری بیمار شامل بررسی وضعیت‌های جلوآمدگی شانه، سر و نیز انحنای ستون فقرات توراسیک قبل و بعد از پروتکل شش هفته‌ای ورزش درمانی، به عمل آمد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه مبین کاهش پروترکشن اسکاپولا و انحنای ستون فقرات توراسیک و نیز کاهش جلو آمدگی سر و شانه می‌باشد . ولی از نظر میزان چرخش و تقارن اسکاپولا تغییر معناداری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت پروتکل شش هفته‌ای ورزش درمانی در کاهش جلو آمدگی سر، شانه و اسکاپولا و کاهش میزان انحنای ستون فقرات توراسیک می‌باشد.

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

sepehrifar S, moezy A, soleimani dodaran M. The Effect of 6-Week Exercise Therapy Protocol on Scapular Position, Head, Shoulder and Thoracic Posture in Patients with Shoulder Overuse Syndrome.. NPWJM. 2015; 2 (3) :53-63
URL: http://npwjm.ajaums.ac.ir/article-1-156-fa.html

سپهری فر سعید، معزی آذر، سلیمانی دودران مسعود. بررسی تاثیر 6 هفته پروتکل ورزش درمانی مبتنی بر پایدارسازی اسکاپولا بر موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه وستون فقرات توراسیک دربیماران مبتلا به سندرم کارمفرط شانه. پرستار و پزشک در رزم. 1393; 2 (3) :63-53

محدودیت‌های سر و شانه

بعد از عمل جراحی شانه باید برای سلامت شانه و بهبودی خود مراحل زیررا انجام دهید:

دستورالعمل گردن آویز

پس از جراحی،باید شانه خود را درگردن آویز قراردهید. گردن آویزباید طبق دستورپزشک پوشیده شود.گردن آویز برای محدود کردن حرکات شانه استفاده می‌شود. در برخی موارد که ترمیم انجام شده است باید با دقت از شانه محافظت شود، بازوی شما در گردن آویز قرار می‌گیرد ویک بالش دراطراف کمر قرارداده می‌شود. خیلی مهم است که پس از جراحی طبق دستورپزشک خود از گردن آویزاستفاده کنید. شما می‌توانید دست خود را چندین بار درروز از گردن آویزخارج کنید تا آرنج خود را خم وراست کنید و انگشتان دست خود را حرکت دهید. شما می‌توانید گردن‌ آویز را برای حمام کردن، لباس پوشیدن و انجام حرکات آرنج چندین بار در روز در بیاورید. در مواردی که هیچ ترمیمی برای بافت نرم شانه انجام نشده است، جراح ممکن است از شما محدودیت‌های سر و شانه بخواهد در صورت امکان دیگرازگردن آویزاستفاده نکنید تا از سفتی شانه جلوگیری شود.

رژیم غذایی

پزشکان توصیه می‌کنند که پس از جراحی و روز بعد ازآن غذای سبک بخورید ، اما به محض این که تحمل آن را داشتید، رژیم غذایی معمول خود را بخورید.

کنترل درد

هنگامی که شما از بیمارستان مرخص می‌شوید، نسخه ای از داروهای مسکن دریافت خواهید کرد. شما می‌توانید این داروها را طبق دستور مصرف کنید.

به شما پیشنهاد خرید یک دستگاه خنک کننده را می‌دهند. این دستگاه یک محفظه دارد که به خنک کننده یخ متصل است. شما یخ و آب را درخنک کننده قرار می‌دهید وآن را به برق خروجی وصل می‌کنید. این دستگاه آب سرد را از طریق محفظه در اطراف شانه به گردش می‌آورد و باعث تسکین درد و تورم پس از جراحی می‌شود. برای باراول 48-72 ساعت بعد از عمل، باید یخ را روی شانه نگه دارید. پزشکان توصیه می‌کنند که یخ کنندگی 2-3 بار در روز برای هفته اول به خصوص قبل از خواب نیازاست.

مراقبت از زخم

اگرعمل جراحی شما به روش آرتروسکوپی انجام شده است ودردی ناشی از کاتترجراحی(لوله نازک و انعطاف پذیر دارای کاربرد پزشکی) نداشته باشید، 48 ساعت بعد از جراحی میتوانید پانسمان را برداشته و دوش بگیرید. اگر کاتتر درد دارد، باید پانسمان شانه‌ها توسط یکی ازاعضای خانواده 72 ساعت بعد از عمل برداشته شود. اگر عمل جراحی باز انجام شود، شما می‌توانید 5 روز پس از جراحی پانسمان خود را بردارید.

بعد ازاینکه پانسمان را برداشتید، می‌توانید دوش بگیرید.اما تا شش هفته پس از جراحی از استفاده ازوان آب داغ ,استخرویا غوطه ورکردن برشهای جراحی زیرآب اجتناب کنید ولی میتوانید دوش بگیرید و بگذارید آب روی آنها بریزد. سپس برشها را خشک کنید و بلافاصله پانسمان را روی آن قراردهید. لازم نیست هیچ نوع پمادی روی برشهای جراحی بمالید.

گاهی اوقات کبودی‌های گسترده‌ای در جلوی شانه یا در امتداد عضله دوسر مشاهده می‌شود. این کاملا طبیعی است و به خونریزی خفیف داخلی بعد از جراحی مربوط است. بهتر است آنها را خشک نگه دارید. اگر شما متوجه ترشح بیش از حد از برشهای جراحی، تورم یا افزایش درد 5 روز پس از جراحی شدید، لطفا با پزشک تماس بگیرید.

اغلب خوابیدن در هفته اول یا دوم بعد از عمل جراحی شانه، بسیار دشوار است. خودعمل جراحی ممکن است با سیکل خواب شما تداخل ایجاد کند. علاوه بر این، بسیاری از بیماران هنگامی که صاف روی کمرشان خوابیده‌اند درد شانه‌ی آنها افزایش یافته است. پزشکان توصیه می کنند که سعی کنید به حالت لمیده دررختخواب بخوابید. این روش برای شما آرامبخش‌تراست.

شما می‌توانید یک بالش بین بدن و بازوی خود و همچنین پشت آرنج خود قرار دهید تا بتوانید دست خود را به آرامی از بدن خود دور کنید. این اغلب به کاهش درد کمک می‌کند.باید وقتی می‌خوابید، گردن آویز خود را بپوشید.

رانندگی

ممکن است کار کردن با وسیله نقلیه موتوری دشوار باشد زیرا بازوی شما به طور کامل عمل نمی‌کند. اگر شما یک تصادف داشته باشید یا مجبورشوید توقف کنید تا گردن آویزخود را درآورید، پلیس ممکن است تصور کنند که رانندگی در حالت اختلال بوده است. تصمیم گیری در مورد رانندگی بر اساس سطح راحتی شما با رانندگی با یک دست است. اگر شما نیاز به رانندگی دارید حداقل باید منتظر بمانید تا زمانی که پزشک شما در اولین ملاقات بعد از عمل شما را ببیند. به محض اینکه دیگر نیازی به گردن آویز نداشتید واحساس کردید دروسیله نقلیه احساس امنیت می‌کنید،می‌توانید رانندگی کنید. هیچ کس نباید یک وسیله نقلیه موتوری را در حین مصرف داروهای آرامبخش استفاده کند. لطفا رانندگی ماشین را تا زمانی که دیگر نیازی به داروهای آرامبخش نداشتید محدود کنید.

توانبخشی و فیزیوتراپی پس از جراحی

احتمالا هفته بعد از عمل جراحی آرتروسکوپی شانه ، شروع به فیزیوتراپی خواهید کرد.

فاز 1

مرحله1 بهبودی, شامل دو هفته اول پس از جراحی است. دراین مرحله همانطور که شانه خود را به آرامی حرکت می‌دهید به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنید. تمرینات خاص باید تنها توسط پزشک یا فیزیوتراپیست شما انجام شود. با این حال در این مرحله، احتمالا پاندولها را انجام می‌دهید - بازوی خود را آویزان نگه دارید و با استفاده از بدن خود در چند جهت آن را بچرخانید. تمرینات با استفاده از یک قرقره یا میله (شما از بازوی مقابل خود برای کمک به حرکت شانه استفاده می‌کنید) نیز در این مرحله کاربرد دارد. این تمرینها خیلی زود پس از عمل جراحی شروع می‌شوند و به پیشگیری از سفتی در مفصل شانه کمک می‌کنند.

فاز 2

فاز 2 معمولا پس از 3 هفته پس از عمل جراحی شروع می‌شود، زمانی که حرکت کامل شانه خود را با کمک یا بدون کمک دوباره به دست آورده‌اید. این فاز معمولا از هفته ششم بعد ازعمل جراحی شروع می‌شود. تمرکز این تمرین بر تقویت عضلات شانه و به دست آوردن توانایی شما برای استفاده از شانه‌ها برای فعالیتهای روزمره است. در این مرحله از بالا بردن زیاد دست وبلند کردن اشیای سنگین به طور کلی اجتناب می‌شود، زیرا این حرکات فشار رادر ناحیه شانه شما افزایش می‌دهد. هنگامی که شما توانایی بلند کردن بازوی خود را به تنهایی داشتید، می‌توانید با دمبل یا بندهای کششی تمرین کنید.

فاز 3

فاز ۳ اغلب 6 هفته پس از عمل جراحی شروع می‌شود و تا زمانی که عملکرد کامل شانه خود را دوباره به دست آورید همچنان ادامه می‌یابد. تمرینهای تقویتی معمولا ادامه پیدا می‌کنند و گسترش می‌یابند. در این مرحله شما در فعالیتهای مانند بالا بردن دستها بالای سر وبلند کردن اشیای سنگین کارمی‌کنید. اگر در ورزش شرکت می‌کنید، برنامه توانبخشی شما در این مرحله نهایی شامل تمرینات خاصی برای فعالیتهای مورد علاقه شما خواهد بود.

اگر درد شانه شما زیاد است، پزشک ممکن است پیشنهاد کند درمانهای موثرزیر را انجام دهید :

• درمان با اولتراسوند
• شاک ویوتراپی
• درمان تحریک عصب
• درمان دستی(جا انداختن مفاصل)
• مغناطیس درمانی
• لیزر درمانی

خرید موارد نیاز: تجهیزاتی برای خانه، غذاخوردن و توالت وحمام

چند نمونه تجهیزات کوچک برای خانه، توالت و وسایل بسته بندی‌شده نمونه‌هایی از مواردی هستند که احتمالا بعد از جراحی نیاز دارید. با خرید موارد زیر، فرآیند بهبودی خود را آسانترکنید

صندلی دوش

صندلی حمام به کاهش خطر سقوط کمک می‌کند تا بتوانید طی دوش گرفتن بنشینید واستراحت کنید. این صندلی‌ پس از عمل جراحی و مصرف داروهای مسکن، مفید است که می‌تواند خستگی شما را از بین ببرد.همچنین این صندلی‌ها برای افرادی که دچار آسیب‌هایی شده‌اند که نمی‌توانند روی پای خود بایستند(مانند آسیب مغزی که موجب سرگیجه می‌شود) بسیار کاربردی است.

سر دوش قابل جدا شدن

معمولا، باید برش‌های جراحی خود را برای یک دوره‌ی زمانی خشک نگه دارید. یک سر دوش قابل جدا شدن کمک می‌کند که محل برشها خیس نشود.خیلی خوب است اگراین ناحیه را با یک کیسه پلاستیکی ,نوار یا یک باند ضد آب بپوشانید.

صابون پمپی

استفاده از صابون پمپی، فرایند حمام کردن با یک دست را آسانتر می‌کند.

چند بالش اضافی درخانه پیدا کنید یا یکی یا دوتا بخرید ,می‌توانید هنگامی که روی کاناپه نشسته‌اید یا روی تخت دراز کشیده‌اید زیر بازوی آسیب دیده خود بالش بگذارید تا ببینید چقدر احساس راحتی می‌کنید.

غذاهای بسته بندی شده و منجمد

غذای تازه همیشه بهترین انتخاب است، اما داشتن چند وعده غذایی در فریزر وقتی زمان اندکی دارید به شما کمک می‌کند . چند وعده غذای یخ زده و چند کیسه میوه و سبزیجات یخ زده را برای غذای سریع یا میان وعده انتخاب کنید. همچنین مواد لازم برای غذاهایی که می‌توان به راحتی آنها را فریز کرد (مانند سوپ) را بخرید،تا قبل از عمل جراحی درست کنید.

مواد غذایی با فیبر بالا

ممکن است پس از جراحی، یبوست بگیرید که البته طبیعی است. برخی غذاهای با فیبر بالا را می‌توانید از فروشگاه محل زندگی خود بخرید تا از شر یبوست خلاص شوید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• بلغور جو دو سر
• لوبیا سیاه
• آلو
• سیب, گلابی و سیب زمینی پخته شده با پوست
• کلم بروکلی
• تمشک و زغال اخته
• ذرت بو داده

کارخوب دیگر نوشیدن مقدار زیادی آب پس از عمل جراحی است.

می‌توانید بدون نسخه از یک ملین، مانند تخم گیاه اسفرزه، برای رهایی از یبوست استفاده کنید.

چه مدت زمان برای بازسازی پس از عمل جراحی شانه نیاز است؟

در اکثر موارد بیشتر آسیب‌های شانه نیاز به جراحی ندارند. با این حال،آسیب روتاتور کاف - تاندون ورباط که به آن متصل شده‌اند وسر استخوان بازو یا هیومروس را احاطه کرده اند معمولا به جراحی نیاز دارد. اگرچه این فرایند می‌تواند با حداقل تهاجم با استفاده از آرتروسکوپی انجام شود،اما معمولا یک دوره بهبودی طولانی مدت دارد که حدود شش ماه طول می‌کشد.این به این دلیل است که مدت زمانی که تاندون دوباره به طور صحیح به استخوان وصل می‌شود خیلی طول می‌کشد. دوره بهبودی، البته، از بیمار به بیمار متفاوت است و بستگی به میزان آسیب دارد.

مراقبت‌های بعد از جراحی شانه: نحوه‌ی خوابیدن، تقویت عضلات شانه و …

سرعت بهبودی و کاهش درد ناشی از جراحی شانه به عوامل زیادی از جمله نوع عمل جراحی، عدم وجود یا وجود عوارض، رعایت دستورالعمل‌های پزشک بعد از عمل شانه، انجام تمرینات توان بخشی، فیزیوتراپی و موارد دیگر بستگی دارد. در هر صورت، بهبودی از هر نوع جراحی شانه(جراحی روتاتور کاف با حداقل تهاجم، آرتروسکوپی یا تعویض کامل شانه) زمان می‌برد. در زیر برخی از نکات بهبودی جراحی شانه آورده شده است تا به شما در کوتاه ‌کردن زمان بهبودی کمک کنند.

اگر شانه درد دارید، می‌توانید از متخصصین ما در کلینیک امید وقت مشاوره بگیرید. پزشکان ما علت درد شما را تعیین و یک برنامه درمانی شخصی، تدوین می‌کنند. در کلینیک امید، تیم درمانگر، مهارت‌های خود را برای ارائه مراقبت‌های بعد از عمل جراحی شانه، تشخیص، درمان و بهبودی به شما اختصاص داده اند. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی درمان شانه درد، مراقبت‌های بعد از جراحی و یا رزرو نوبت در کلینیک امید شماره تلفن‌ 02188801800 تماس حاصل فرمایید.

پس از جراحی شانه

پس از جراحی، یک یا دو ساعت در اتاق ریکاوری خواهید ماند تا پزشک شما را ترخیص کند. در صورت لزوم، پرستاران داروی درد را در اختیار شما قرار می‌دهند و در صورت نیاز وضعیت شما را مانیتور می‌کنند. لازم است فرد دیگری شما را به خانه برساند، زیرا دور بازوی بسته شده و هنوز اثرات بیهوشی از بین نرفته است. بنابراین رانندگی را خطرناک می‌کند.

شخصی که شما را به خانه می‌رساند یا شخص دیگری باید حداقل برای اولین شب در کنار شما بماند و به شما کمک کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید، وعده‌های غذایی شما را آماده و به کارهای دیگر کمک کند. ممکن است از آنها بخواهید بخواهید در هفته اول هر روز، به شما سر بزنند تا در انجام کارهای روزمره به شما کمک کنند و ببینند آیا به چیزی نیاز دارید یا خیر. داشتن کسی به شما کمک می‌کند تا از درد شانه جلوگیری کرده و اطمینان حاصل کنید که به مراقبت‌های بعد از جراحی شانه و محدودیت‌های توان بخشی پایبند هستید.

مراقبت‌های پس از جراحی شانه در منزل

در حالی که بهبودی از جراحی آرتروسکوپی شانه اغلب سریعتر از بهبودی از جراحی باز است، اما بهبودی مفصل شانه شما ممکن است چندین هفته طول بکشد.در طی هفته اول بعد از جراحی معمولا باید کمی احساس ناراحتی و درد داشته باشید شاید حتی طولانی تر. اما، اگر جراحی شما گسترده‌تر بود، ممکن است چند هفته طول بکشد تا درد کاملا برطرف شود.

اما مراقبت‌های پس از جراحی شانه چیست؟ با هم بررسی کنیم:

استفاده از کمپرس یخ

برای کاهش التهاب و درد از یک کمپرس سرد استفاده کنید. می‌توانید می یک بسته یخی بخرید و برای مدت سه تا پنج روز اول هر چند ساعت یکبار حدود 20 دقیقه آن را مستقیماً روی شانه خود قرار دهید. وقتی این مرحله را پشت سر گذاشتید، می‌توانید از یک کمپرس گرم یا یک وسیله حرارتی دیگر استفاده کنید که این کار درد شما را کمتر و احساس بهتری در شما ایجاد می‌کند.

دارو

در صورت تحمل درد، پزشک ممکن است داروی ضد درد را برای شما تجویز کند. علاوه بر درد، ممکن است کبودی، احساس سفتی و التهاب دست و بازو را نیز تجربه کنید. این علائم طبیعی محدودیت‌های سر و شانه است و از روند بهبود شانه ناشی می‌شود.

انواع بسیاری از داروهای ضد درد برای کاهش تورم و کنترل درد شما موجود است:

• بی حسی‌های موضعی که ناحیه دردناک را بی حس می‌کنند.
• افیون ها: این داروهای قدرتمند را فقط کوتاه مدت مصرف کنید، زیرا بسیار اعتیاد آور هستند.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: این داروها شامل Advil یا ایبوپروفن هستند.

درمان درد با دارو می‌تواند احساس راحتی بیشتری داشته باشد، این امر به شما کمک می‌کند تا بهبود جراحی شانه شما روانتر انجام شود.

استفاده از مواد افیونی همیشه دقیقاً طبق دستورالعمل ضروری است، زیرا آنها می‌توانند عادت ساز باشند. هنگامی که درد شما شروع به بهبود یافت، باید مصرف داروی افیونی را متوقف کنید. اگر هنوز به داروی مسکن نیاز دارید، به سراغ انواع دیگر تسکین درد بروید.

مراقبت از زخم جراحی

طبق دستور پزشک، پانسمان خود را تا زمانی که بخیه‌های خود را نکشیده‌اید، عوض کنید. به طور معمول، این اتفاق یک هفته پس از جراحی شانه رخ می‌دهد. بعد از اینکه دکتر بخیه‌های شما را کشید، ممکن است به شما اجازه دهد زخم را با آب شستشو دهید. محل زخم را در حمام خیلی خیس نکنید و دوش طولانی نگیرید. مطمئن شوید که بعد از دوش گرفتن زخم را کاملاً خشک کرده اید.

نحوه لباس پوشیدن پس از جراحی شانه

در مرحله اولیه بهبودی، باید لباس‌هایی گشاد بپوشید که به راحتی پوشیده شوند. به جای اینکه مجبور شوید لباس خود را از سر بپوشید، از پیراهن‌های زیپ‌دار یا دکمه‌های آسان استفاده کنید. پیراهنی که نیازی به قرار دادن بازوی خود بالاتر از سطح شانه نیست بهترین گزینه خواهد بود.

کفشی بپوشید که بتوانید با یک دست راحت آن را بپوشید و ترجیحاً بدون بند باشد، زیرا تلاش برای بستن بند کفش با یک دست می‌تواند یک چالش بزرگ باشد. کفش‌های ولکرو یا همان کفش‌های راحتی بهترین گزینه هستند.

خوابیدن بعد از جراحی شانه

تلاش برای یافتن موقعیت خواب راحت پس از جراحی شانه می‌تواند یک چالش باشد. در اینجا برخی از نکات خواب برای بهبودی جراحی شانه آورده شده است که احتمالاً پزشک شما آن‌ها را برای شما توضیح می‌دهد :

• به شانه‌ی مخالف بخوابید، زیرا در ابتدا نمی‌توانید مستقیماً روی شانه آسیب دیده فشار وارد کنید. همچنین می‌توانید از بالش برای قرار گرفتن در موقعیت مناسب‌تر استفاده کنید.
• صاف دراز بکشید، زیرا درد و ناراحتی شما شروع به کاهش می‌کند.
• تعدادی بالش‌به پشت خود اضافه کنید تا مانع از غلتیدن روی شانه آسیب دیده شود. همچنین می‌توانید از بالش‌های گوه ای شکل استفاده کنید، یا می‌توانید زیر تشک خود چیزی را پر کنید تا کمی کج شود، که چرخاندن کار را برای شما دشوار می‌کند.
• مطابق با عادات خواب و طرفی که معمولاً به آن می‌خوابید، از همسرتان بخواهید تا به شما کمک کند روی شانه مخالف خود بخوابید.
• اگر تنها زندگی می‌کنید، سعی کنید تختخواب خود مقابل دیوار قرار دهید تا نتوانید به سمت دیوار بچرخید.
• شانه خود را با قرار دادن بالش زیر آن بلند کنید. انجام این کار به تورم کمک می‌کند و شما را از چرخاندن به شانه باز میدارد.
• بازوی آسیب دیده خود را در یک آویز دست(اسلینگ) نگه دارید تا به محافظت از شانه و جلوگیری از حرکت غیرضروری کمک کند.

رانندگی بعد از جراحی

خود را برای این واقعیت آماده کنید که احتمالاً تا شش هفته دیگر نمی‌توانید رانندگی کنید. تنها استفاده از یک بازو برای کنترل وسیله نقلیه، بخصوص رانندگی در موارد اضطراری ناامن می‌باشد. با تمرینات شانه و توانبخشی، بیشتر افراد می‌توانند بازوهای خود را به اندازه کافی حرکت دهند تا پس از حدود شش هفته رانندگی را شروع کنند.

با توجه به محدودیت حرکتی بدنبال عمل جراحی شانه، به ویژه اگر جراح تاندون‌های روتاتور کاف پاره شده را دوباره وصل کند، متوجه می‌شوید که چرا نباید در شش هفته اول رانندگی کنید. تمرینات توانبخشی برای ایجاد قدرت، استقامت و دامنه حرکتی شانه بلافاصله پس از جراحی باید شروع شود.

اگر جراحی شانه شما جزئی بود، مانند بورسکتومی یا جراحی رفع فشار ساب‌آکرومیال، ممکن است بتوانید در مراحل اولیه دوباره رانندگی را شروع کنید. فقط پنج محدودیت‌های سر و شانه تا هفت روز به آویز دست (محافظ دست) احتیاج دارید و بعد از سه تا چهار هفته احتمالاً آنقدر احساس راحتی خواهید کرد که دوباره بتوانید رانندگی کنید. لازم است در این مورد با پزشک خود صحبت کنید، زیرا بهبودی در هر فرد متفاوت است.

هنگامی که جاده‌ها شلوغ نیستند باید با رانندگی کوتاه شروع کنید تا ببینید چگونه رانندگی می‌کنید. به محض اینکه بتوانید این کار را با خیال راحت و صحیح انجام دهید، می‌توانید مدت زمان رانندگی خود را به آرامی افزایش داده و رانندگی را در ترافیک شلوغ آغاز کنید.

چگونه می‌توان از جراحی شانه سریع‌تر بهبود یافت

در اینجا برخی از بهترین نکات جراحی شانه برای بهبود سریع‌تر آورده شده است.

مراحل توانبخشی بعد از جراحی شانه را بشناسید

فیزیوتراپیست، شما را در این مراحل توانبخشی راهنمایی می‌کند.

• بی حرکت کردن شانه: برای ثابت نگه‌داشتن مفصل شانه، باید برای چند هفته یا مدتی از آویز دست استفاده شود.
• ورزش غیرفعال: این نوع وورزش، به كمك و پشتیبانی متخصص فیزیوتراپی یا دستگاه خاصی چند هفته پس از جراحی برای حرکت دادن شانه شروع می‌شود.
• ورزش فعال: سه ماه بعد از جراحی شانه به کمک حرکات فعال ورزشی، شانه و بازو را با استفاده از عضلات حرکت دهید.

همانطور که از طریق توانبخشی به پیشرفت خود ادامه می‌دهید، تمرینات وزنه برداری و حرکات کششی ملایم می‌توانند در دامنه حرکتی و استقامت به شما کمک کنند. انجام برخی از این تمرینات در استخر تأثیر درد شانه شما را کاهش می‌دهد.

فعالیت بدنی را خیلی زود شروع نکنید

حتی اگر احساس درد زیادی ندارید، باز هم باید دستورالعمل‌های پزشک را در مورد زمان انجام برخی کارها در زمان بهبودی دنبال کنید. تلاش برای انجام تمرینات چالش برانگیز، فعالیت‌ها یا ورزش‌هایی که روی شانه شما فشار وارد می‌کند ممکن است آسیب دیگری ایجاد کند. حتی در صورت شروع فعالیت‌های بدنی خیلی زود می توانید به سایر قسمت‌های بدن خود مانند آرنج یا ستون فقرات آسیب برسانید.

وقتی به شش هفته پس از جراحی خود رسیدید، پزشک تصمیم می‌گیرد که آیا می‌توانید فعالیت‌های بدنی را از سر بگیرید و دوباره به کار خود برگردید یا خیر. اگر برنامه روزمره شما شامل حرکت یا فشار شدید باشد، ممکن است به جلسات اضافی فیزیوتراپی نیاز داشته باشید.

فیزیوتراپی پس از جراحی شانه

یک متخصص فیزیوتراپی پس از جراحی و چند دوز بعد از عمل وضعیت شما را در بیمارستان بررسی می‌کند. فیزیوتراپیست، یک برنامه تمرینی برای افزایش دامنه حرکتی به شما ارائه می‌دهد. فیزیوتراپیست همچنین به شما نحوه‌ی ایمن راه رفتن و وضعیت صحیح بدن را آموزش می‌دهد.

در نهایت، مشارکت و انگیزه شما با فیزیوتراپی مهمترین عوامل در دوره توانبخشی طولانی مدت شماست. فیزیوتراپیست در انجام برنامه تمرینی معمول خود با شما در بیمارستان همراه خواهد بود. بنابراین شما می‌دانید که هنگام بازگشت به خانه باید چه کاری انجام دهید. شما می‌باید تمریناتی را که فیزیوتراپیست آموزش می‌دهد به دقت دنبال کنید و بیش از حد قدرت خود، آن‌ها را انجام ندهید. اگر خسته یا دردناک شدید، مکث کنید زیرا عضله شما برای سازگاری و بازیابی به زمان نیاز دارد.

انجام حرکات ورزشی پس از جراحی شانه

پزشک احتمالاً به شما توصیه می‌کند آرنج خود را صاف کرده و خم کنید، حرکات ملایم شانه را انجام دهید و برای بهبود راحتی و تسهیل جریان خون، مشت را مرتباً باز و بسته کنید.

در اینجا چند تمرین بالقوه وجود دارد که نحوه‌ی انجام آن‌ها به شما آموزش داده می‌شود. اگر این موارد در برنامه ورزشی شما لحاظ نشده است، حتماً با پزشک یا فیزیوتراپیست خود صحبت کنید.

تمرینات منظم برای بازیابی انعطاف پذیری، حرکت شانه و بازگشت آرام به فعالیت‌های روزمره برای بهبودی کامل و موفقیت آمیز از جراحی شانه ضروری است. فیزیوتراپیست و پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهند در طول دوره بهبودی خود، روزانه دو یا سه جلسه 15 دقیقه ای ورزش کنید. آنها ممکن است برخی از تمرینات زیر یا برخی دیگر را برای جلوگیری از سفتی دست و آرنج توصیه کنند.

حرکت چرخشی پاندولی یا دایره‌ای

از کمر، خود را 90 درجه به جلو خم کرده و دست خود را که تحت جراحی قرار نگرفته برای پشتیبانی روی میز قرار دهید. بدن خود را با حرکت دایره ای 10 بار در جهت عقربه‌های ساعت تکان داده تا بازوی خود را حرکت دهید، سپس 10 بار در خلاف جهت عقربه ساعت انجام دهید. هنگام انجام این تمرین، بازوی خود را آرام نگه دارید. حرکت آونگ دایره ای باید از طریق مفصل شانه شما اتفاق بیفتد. روزانه سه نوبت این حرکت را انجام دهید.

خم کردن گردن

در حالی که چانه شما کمی جمع شده و سرتان در وضعیت راحتی قرار دارد، گوش چپ خود را به آرامی به شانه سمت چپ خود بیاورید و این وضعیت را به مدت پنج ثانیه نگه دارید. اکنون، با سمت راست تکرار کنید. این کار را پنج بار ادامه دهید. روزانه سه نوبت این حرکت را انجام دهید.

فلکشن یا اکستنشن: باز و بسته کردن

در حالت نشسته یا ایستاده، یک دست خود را به طرف جلو با کف دست باز بکشید. آرنج را به آرامی خم کنید در حالی که بازو را به سمت شانه بلند می‌کنید. بازوی خود را شل کنید و این تمرین را پنج بار تکرار کنید. روزانه سه نوبت انجام دهید.

چرخش خارجی شانه

تیغه‌های شانه خود را با هم در پایین و آرنج را در جای خود نگه دارید. بازو را به جلو و عقب حرکت دهید. در حالی که آرنج خود را به پهلو نگه داشته‌اید، همچنین می توانید از وزنه‌ی سبک استفاده کنید تا به بازوی خود کمک کند. این تمرین را هر جلسه 10 بار تکرار کنید. روزانه سه نوبت انجام دهید. پزشک شما ممکن است درجه چرخش خارجی شانه آسیب دیده شما را پس از جراحی محدود کند. قبل از انجام این تمرین، حتماً با متخصص طب فیزیکی، فیزیوتراپیست یا پزشک خود مشورت کنید تا محدودیت در چرخش خارجی داشته باشید یا خیر.

چرخش داخلی شانه

از یک حوله یا دست دیگر خود برای کمک به آوردن دست بازوی آسیب دیده خود به پشت خود استفاده کنید و سپس آن را به طرف دیگر ببرید. هر جلسه 10 بار تکرار کنید. روزانه سه نوبت انجام دهید. پزشک ممکن است روال شما را بعد از اولین قرار ملاقات شما براساس پیشرفت شما تغییر دهد.

بهبودی برای هر فرد متفاوت است

از آنجا که افراد از نظر سلامتی متفاوت هستند، زمان بهبودی کامل برای همه متفاوت خواهد محدودیت‌های سر و شانه بود. اگر جراحی جزئی داشته باشید ممکن است به اسلینگ نیازی نداشته باشید و پس از مدت کوتاهی توانبخشی قدرت شما بازگردد. در مواردی از این دست، ممکن است بتوانید در طی چند روز پس از جراحی به محل کار یا تحصیل خود برگردید.

روش‌های پیچیده تر بهبودی طولانی‌تری دارند. بهبودی کامل ممکن است با جراحی آرتروسکوپی شانه چند ماه طول بکشد. اگرچه بهبودی می‌تواند یک روند آهسته باشد، اما پیروی از دستورالعمل‌های پزشک، مراقبت‌های بعد از جراحی شانه و برنامه توانبخشی شما برای نتیجه موفقیت آمیز بودن دوره‌ی بهبودی بسیار مهم است.

محدودیت‌های سر و شانه

تست اسپیدز (Speeds test)

• هدف / کاربرد: تشخیص تاندونیت سر دراز عضله دوسر
• روش انجام: بهتر است بیمار نشسته باشد. بازوی بیمار 60 درجه به سمت جلو خم شده (فلکشن قدامی) آرنج بیمار در وضعیت اکستانسیون کامل و ساعد در وضعیت سوپیناسیون قرار میگیرد. در این وضعیت معاینه گر روی ساعد بیمار به سمت پایین فشار اعمال میکند در حالیکه بیمار مقاومت میکند.

در صورتی که بیماراحساس درد درBicipital groove داشته باشد تست مثبت تلقی میشود. همچنین ضعف در نگهداری بازو در وضعیت فلکشن قدامی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

• دقت تست: در آسیبهای لبروم گلنوئید (SLAP lesion) نیز این تست میتواند نتایج مشابهی داشته باشد.

تست هاوکینز-کندی (Hawkins Kennedy Test)

• هدف / کاربرد: بررسی پاتولوژی درعضلات چرخاننده شانه (Rotator cuff)
• روش انجام: بهتر است بیمار نشسته و درحال استراحت باشد. پزشک معالج بازوی بیمار را حدود 90 درجه فلکشن قدامی داده و آرنج بیمار نیز در وضعیت فلکشن 90 درجه قرار داده میشود. سپس چرخش داخلی (Internal rotation) در مفصل شانه تا حداکثر دامنه حرکتی یا تا ایجاد محدودیت و درد توسط معاینه گر اعمال میگردد.

در صورت احساس درد در قسمت فوقانی خارجی شانه، تست مثبت تلقی میشود که اغلب نشانه گیرافتادگی (Impingement) در عضلات روتاتورکاف و به ویژه عضله سوپرااسپیناتوس میباشد.