چرا تلاش پوتین برای حذف دلار از مبادلات جهانی بی‌نتیجه بوده است؟
ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه اخیرا اعلام کرد «کشورهای غیر‌دوست» از این پس باید برای خرید گاز روسیه از روبل استفاده کنند. این درخواست روسیه تاثیرات آنی به همراه داشته و باعث شد قیمت گاز طبیعی افزایش یابد و حفظ تحریم‌ها را برای کشورهای اروپایی پرهزینه‌تر کند.
ارزش روبل در برابر دلار آمریکا از زمان اعلام این خبر بیشتر شده و از ۱۰۷ روبل به ۹۹ روبل رسیده است. اگر کشورهای اروپایی شرایط روسیه برای پرداخت با روبل را بپذیرند، تقاضا برای روبل افزایش می‌یابد و بر این اساس ارزش آن در بازار ارز تقویت می‌شود.
این اقدام و اقدام‌های پیشین روسیه و چین برای تضعیف موقعیت دلار این سوال را مطرح کرده که آیا موقعیت دلار در خطر است؟ کارشناس وب‌سایت کانورسیشن معتقد است موقعیت دلار همچنان قوی است و تاثیر اقدام‌های پوتین ناچیز است.
اقدام‌های پوتین بر کشورهای اروپایی فشار می‌آورد تا از اجرای تحریم‌های مالی عقب‌نشینی کنند، زیرا استفاده از روبل احتمالا آنها را مجبور به خرید ارز از بانک‌های تحریم شده روسیه می‌کند. این مساله می‌تواند به عنوان یک ترفند برای جدا کردن آلمان و ایتالیا از ائتلاف حذف دلار در مبادلات جهانی کشورهای تحریم‌کننده تلقی شود، زیرا آنها به طور اخص به گاز روسیه وابسته هستند.
اما نشانه‌های اولیه حاکی از آن است که تفرقه بینداز و حکومت کن ممکن است خیلی کارساز نباشد: آلمانی‌ها اعلام کرده‌اند که تا تابستان ۲۰۲۴ وابستگی خود به گاز روسیه را به ۱۰ درصد (در مقایسه با بیش از ۵۰ درصد کنونی) کاهش خواهند داد. اما چون روسیه به طور ضمنی تهدید می‌کند اگر پرداخت‌ها به روبل نباشد عرضه گاز اروپا را فورا حذف دلار در مبادلات جهانی قطع می‌کند، سؤال مهمتر این است که پیامدهای کنونی آن چه خواهند بود.
هنوز مشخص نشده که روسیه از نظر قانونی بتواند شرایط قراردادهای بلندمدت تامین گاز موجود را با یک تصمیم یک‌جانبه تغییر دهد. قراردادهای موجود نحوه پرداخت ارزی را تعیین کرده است. (هم‌اکنون شرکت روسی گازپروم که مهمترین عرضه‌کننده گاز اروپاست، ۵۸ درصد از معاملات فروش گاز به اروپا را به یورو، ۳۹ درصد به دلار آمریکا و ۳ درصد به پوند استرلینگ انجام می‌دهد.) بر این اساس، روبرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان گفته است که تقاضای روبل برای گاز به منزله نقض قراردادها است.
اگر کشورهای اروپایی تصمیم بگیرند که با این درخواست روسیه مقابله کنند راه‌های قانونی برای حل و فصل این اختلاف وجود دارد. مشکل اینجاست که هیچ کدام از این راه‌های قانونی شاید در عمل قابل اجرا نباشند.
بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ موسسه داوری اتاق بازرگانی استکهلم (SCC) در سوئد یک سری اختلافات بر سر مسائل گازی بین حذف دلار در مبادلات جهانی روسیه و اوکراین را حل و فصل کرد. اما با توجه به اینکه روسیه تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا را در فهرست ۴۸ «کشور غیر‌دوست» خود قرار داده است، این سوال وجود دارد که آیا اکنون داوری اتاق بازرگانی سوئد را به عنوان یک نهاد مستقل می‌پذیرد یا خیر. همین امر در مورد بریتانیا و سوئیس نیز که مراکز جهانی برای حل اختلاف هستند نیز صدق می‌کند. بنابراین احتمالا این اختلاف از طریق راه‌های قانونی حل نخواهد شد.
آیا خطری دلار را تهدید می‌کند؟
این درخواست اخیر از طرف روسیه برای تغییر پرداخت از دلار به روبل بی سابقه است. حتی در طول جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی هیچ اقدامی برای قطع عرضه گاز به اروپا انجام نداد. شاید به همین دلیل است که پوتین اضافه کرد که این تقاضا فقط به ارز پرداختی مربوط می‌شود و حجم قیمت‌های قراردادی همچنان رعایت می‌شود.
این تقاضا را می‌توان گسترش تلاش روسیه (و چین) برای «حذف دلار» از اقتصاد خود دانست، که از زمان اعمال تحریم‌های کشورهای غربی به روسیه بر سر کریمه در سال ۲۰۱۴ آغاز و ادامه داشته است.
برخی از این تلاش‌ها شامل تجارت روزافزون با کشورهایی مانند هند و چین به یورو یا ارزهای محلی؛ کاهش ذخایر دلاری بانک مرکزی و قطع دارایی‌های دلاری از صندوق ثروت ملی خود بوده است. در همین حال، چین یک سیستم پیام‌رسان پرداخت بین‌المللی به نام سیپس (CIPS) ایجاد کرده که راهی برای اجتناب از استفاده از سیستم پیام‌رسان سوئیفت غربی است.
چین و روسیه از سیستم کنونی استفاده از دلار به عنوان ارز ذخیره ناخشنودند، به این معنی که دلار ارز اصلی مورد استفاده در تجارت بین‌المللی است و در بانک‌های مرکزی نگهداری می‌شود. کالاهای مهمی مانند نفت و خدمات جهانی مانند حمل و نقل هوایی به واحد پول آمریکا قیمت‌گذاری می‌شوند. این مسئله همچنین وام گرفتن در بازارهای مالی بین‌المللی را برای آمریکا ارزان‌تر می‌کند و به آن نسبت به سایر حذف دلار در مبادلات جهانی کشورها برتری می‌دهد.
مهمتر از همه، آمریکا می‌تواند تحریم‌های اقتصادی را تقریبا بر همه تجارت‌هایی که به دلار انجام می‌شود، اعمال کند. آمریکا این کار را با دستور به بانک‌هایی که در فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) حساب دارند، انجام می‌دهند تا مثلا با همتایان روسی خود معامله نکنند. این امر یکی از راه‌های اصلی به دست آوردن دلار آمریکا برای مشارکت در تجارت بین‌المللی را می‌بندد.
مسئله دیگر این است که وام گرفتن به دلار برای کشورهای سراسر جهان آسان و نسبتا ارزان است، اما اگر ارزش دلار نسبت به ارز داخلی سایر کشورها افزایش یابد، بدهی وام گیرنده به واحد پول داخلی بیشتر می‌شود. مثلا وقتی که فدرال رزرو تصمیم به افزایش نرخ‌های بهره بگیرد، ارزش دلار ممکن است افزایش یابد و بنابراین کشورهایی که بدهی‌های دلاری دارند، تحت سیطره سیاست پولی آمریکا قرار دارند.
تلاش روسیه برای حذف دلار کاملا هم ناموفق نبوده است. سهم تجارت روسیه به یورو برای اولین بار در سه ماهه اول سال ۲۰۲۰ به بالای ۵۰ درصد رسید. خود اروپایی‌ها مخالف معامله بیشتر با روس‌ها به یورو نبوده‌اند: این واقعیت که قرارداد تامین گاز اروپا توسط شرکت گازپروم در سال ۲۰۲۰ اکثرا به یورو بوده است را می‌توان نتیجه تلاش پوتین برای حذف دلار به حساب آورد. این امر در مجموع سهم روسیه از تجارت با اتحادیه اروپا به صورت یورو را اندکی افزایش داده است.
در همین حال، مقام‌های عربستان سعودی در حال مذاکره با چینی‌ها در مورد جایگزینی احتمالی مبادلات نفتی خود از دلار به یوان بوده‌اند. چین بزرگترین مشتری نفت عربستان سعودی است و در صورت تبدیل مبادلات ارزی از دلار به یوان اهمیت دلار به‌عنوان ارز ذخیره‌ای کاهش می‌یابد.
با همه این تفاسیر تلاش‌های روسیه و چین برای حذف دلار از معاملات جهانی تأثیر بسیار ناچیزی بر تسلط دلار آمریکا در بازارهای جهانی داشته است. از هر ده تراکنش فارکس (بازار مالی جهانی تبادل ارز) تقریبا ۹ مورد آن دلار است. دلار اکثریت قریب به اتفاق تمام صورتحساب‌های صادرات جهانی و تقریبا سه پنجم کل ذخایر بانک مرکزی در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد.
بنابراین، در حالی که اقدام اخیر روسیه مطمئنا بخشی از یک راهبرد گسترده‌تر است که تا حدی موفقیت آمیز بوده است، اما تا رسیدن به سطحی کارآمد فاصله بسیار زیادی داریم. حتی اگر اروپایی‌ها برای مدتی گاز روسیه را به روبل بخرند، این امر اساسا نحوه عملکرد اقتصاد جهانی را تغییر نخواهد داد.
کدام کشورها دلار را از مبادلات خود حذف کردند؟
حذف دلار موضوع تازه‌ای نیست و سابقه طولانی دارد اما در چند سال اخیر تلاش کشورها برای خارج شدن از سیطره دلار شدت گرفته است. دلیل وقوع این اتفاق را می‌توان در مشکلات اقتصادی و تجارت بین‌الملل جست و جو کرد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، دلایل زیادی پشت حذف دلار قرار دارد اما می‌توان بی‌اعتمادی کشورها به سیاست‌های امریکا را مهمترین دلیل حذف دلار دانست.
اقدامات ترامپ از ابتدای دوره ریاست جمهوری‌اش تاکنون منجر به بی اعتماد شدن کشورهای دنیا نسبت به سیاست های اقتصادی امریکا شده است و از آن جایی که تجارت های بین الملل به کمک دلار انجام می شود اعمال هر سیاست غلطی از سوی آمریکا در ارزش دلار تاثیر می گذارد.
طی سال های اخیر بدهی امریکا به کشورهای دیگر روز به روز افزایش داشته است به حدی که مبلغ این بدهی ها به ۲۰تریلیون دلار معادل تولید ناخالص داخلی یک سال امریکا رسیده است. در این بین بزرگترین طلبکاران امریکا چین و ژاپن هستند.
به نظر می رسد سیر بی ثبات دلار طی چند سال اخیر، خسارات مالی کشورهای طلبکار از عدم پرداخت بدهی‌هایشان توسط امریکا، این کشورها را به این فکر واداشته است که در نحوه مبادلات بازرگانی تجدید نظر کرده و به فکر حذف دلار از مبادلات بین المللی خود بیفتند.
برخی از کارشناسان امور اقتصادی در خصوص حذف دلار می گویند در حال حاضر ضرورتی برای استفاده از دلار در تجارت های بین الملل نیست و این کار به ضرر اقتصاد جهانی است.
از آن جایی که مقامات کشورها نتوانستند به نظر واحدی در خصوص ارز جایگزین دلار برسند هر کشور در مبادلات خود از ارز ملی خود استفاده می کند که این اقدام موجب ایجاد ثبات ارزی برای دو طرف پیمان پولی می‌شود چراکه می‌توان از این ابزار برای تامین نقدینگی در مواقع وقوع بحران ارزی و کنترل نوسان نرخ ارز استفاده کرد و یکی دیگر از مزایای پیمان پولی کاهش تاثیر تحریم کشورهای ثالث است.
با توجه به دلایلی که گفته شد برخی کشورها اقدام به حذف دلار از مبادلات تجاری خود کرده اند که می توان در بین آنها به کشورهای چین، روسیه، هند و ترکیه اشاره کرد.
حذف دلار از مبادلات روسیه
روسیه و چین معاملات با روبل روسیه و یوآن چین را در جهت اجرای موافقت نامه دوجانبه آغاز کردند و مبادلات تجارتی دو کشور روسیه و چین سال گذشته میلادی به ۸۰ میلیارد دلار رسیده بود و به گفته پوتین این رقم طی سال های آینده از ۱۰۰ میلیارد دلار فراتر می رود.
روسیه نه تنها دلار را در مبادلاتش با چین حذف کرده است بلکه در مبادلات تجاری خود با ایران، ترکیه، اتحادیه اروپا و هند نیز از ارز ملی استفاده می کند و این اتفاق برای ایران زمانی رخ داد که بانک مرکزی ایران توسط آمریکا تحریم شد و کشورها برای دور زدن تجریم های امریکا اقدام به استفاده از ارز ملی کردند.
البته استفاده از ارزهای ملی در مبادلات تجاری ساده نخواهد بود و دشواری این کار به خاطر نوسانات شدید ارزهای ملی است و این اتفاق در حالی می افتاد که واحد ارز بین الملل یکی از با ثبات ترین واحد های ارزی است.
ارزهای ملی معمولا بسیار پر نوسان هستند، به عنوان نمونه، طی ۹ ماه گذشته نرخ برابری لیر ترکیه در مقابل دلار آمریکا در فاصله ۵.۱ تا ۶.۱ مدام بالا و پایین رفته و نوسانی ۱۹.۶ درصدی را تجربه کرده است.
همچنین نرخ مبادله هر روبل روسیه در برابر دلار آمریکا نیز از ابتدای حذف دلار در مبادلات جهانی سال ۲۰۱۹ تاکنون در فاصله ۶۲.۵ تا ۶۷ متغییر بوده و بیش از ۷ درصد نوسان داشته است.
در نتیجه حتی طی یک فرآیند تجاری که در اکثر موارد تسویه مالی در چند مرحله انجام می‌شود، ارزش‌گذاری حذف دلار در مبادلات جهانی معامله مدام دچار تغییر می‌شود. این تغییر پرریسک و هزینه‌ای است که در نهایت به یک طرف معامله تحمیل می‌شود.
در این بین هر یک از کشورهای نام برده شده (چین، ترکیه، ایران و هند) نیز در مبادلات تجاری خود با سایر کشورهای جهان از ارز ملی استفاده می کنند.
به عنوان مثال دولت پاکستان با توجه به افزایش قیمت دلار و کاهش ارزش واحد پول پاکستان، تصمیم گرفته است از این پس پرداختی‌های خود به شرکتهای چینی را با «یوان» انجام دهد.
روز به روز به تعداد کشورهایی که دلار را از معاملات تجاری خود حذف کرده اند افزوده می شود و دلیل این اتفاق را می توان دور زدن تحریم های امریکا علیه این کشورها دانست و پیش بینی می شود این روند تداوم یابد.
در این بین پیش بینی می شود بریکس نیزبه توافق نامه حذف دلار بپیوندد.
بریکس نام گروهی به رهبری قدرت‌های اقتصادی نوظهور است که از به هم پیوستن حروف اول نام انگلیسی کشورهای عضو برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی تشکیل شده‌است.
چرا چین، روسیه، ونزوئلا و ایران نمی‌توانند به سلطه دلار آمریکا پایان دهند؟
شرکت روسی گازپروم روز سه‌شنبه اعلام کرد که از این پس قراردادهای انتقال گاز این کشور به چین به جای دلار با روبل و یوان تسویه خواهد شد. روسیه پیش از این نیز از حصول توافق برای افزایش مبادلات تجاری خود با ترکیه و ایران بر پایه روبل خبر داده بود. تلاش‌های تازه یکی دیگر از کشورهای تحت تحریم غرب و به ویژه آمریکا برای کاهش فشار محدودیت‌های تجاری و گام برداشتن در مسیر تحقق رویای شکستن سلطه دلار بر مبادلات تجاری، مالی و پولی جهان.
مسیری که چین، ایران و ونزوئلا نیز از دو دهه پیش وارد آن شده‌اند ولی هنوز به مقصدی در آن نرسیده‌اند.
اما چرا برای کشورهایی مانند چین، روسیه، ونزوئلا و ایران، اگر نگوییم غیرممکن، بسیار دشوار خواهد بود که به سلطه فعلی دلار آمریکا پایان دهند؟
آیا جایگزینی دلار آمریکا ممکن است؟
دلار آمریکا نقش غالبی در مبادلات تجاری ایفا می‌کند، البته نه به طور انحصاری زیرا بیش از نیمی از تجارت جهانی با استفاده ارزهای دیگر انجام می‌شود که یورو نقش قابل توجهی در آن دارد و سهم یوآن چین نیز رو به افزایش است.
با این وجود، دلار با سهم ۴۰ درصدی در مبادلات کالایی همچنان پرمصرف‌ترین ارز در تجارت بین‌الملل است، نه تنها به دلیل شبکه گسترده فراهم شده برای مبادله آنی آن، بلکه به دلایل دیگری که اقتصاد سایر کشورها به ویژه امثال چین، روسیه، ونزوئلا و ایران از تکرار آنها آن گونه که در آمریکا رخ داده ناکام مانده‌اند. دلار از سایر ارزها حتی یورو محبوب‌تر است چون که ایالات متحده بزرگترین و منعطف‌ترین بازارهای مالی جهان را در خود جای داده، بازارهایی که در معاملات آنها بیش از رقبایشان تنوع ابزارهای مالی به چشم می‌خورد. این بازارها در مقام مقایسه تحت اداره شفاف‌ترین و واضح‌ترین استانداردهای حاکمیت شرکتی قراردارند و کم محدودیت‌ترین معاملات در آنها رقم می‌خورد و با وجود وضع تحریم‌ها همچنان پایین‌ترین میزان تبعیض بین اتباع آمریکایی و خارجی‌ها در معاملات آنها اعمال می‌شود.
این بدان معناست که حداقل برای حذف دلار در مبادلات جهانی اقتصاد کشورهایی همچون چین، روسیه، ونزوئلا و ایران فراهم کردن این شرایط فعلا غیرممکن است.
استفاده گسترده از دلار در تجارت بین‌الملل دلیل مهم دیگری هم دارد و آن این که سیستم تجارت جهانی به میزان بالایی با چندین اقتصاد بزرگ از جمله چین، آلمان، ژاپن و روسیه دچار تراز منفی است و در عدم تعادل به سر می‌برد. چرا که این اقتصادها سطح تولید فراتری نسبت به مصرف داخلی خود دارند و ناگزیرند همواره تولید مازاد خود را صادر کنند. بنابراین آنها همواره به مازاد تجاری بالایی نیاز دارند تا مانع از کار افتادن موتور محرک اقتصادشان بشوند.
ایالات متحده هم مایل و هم قادر است که به خارجی‌ها اجازه دسترسی نامحدود به کسب دارایی‌های محلی را بدهند. به بیان دیگر، آمریکا بزرگترین اقتصادی است که هم مایل و هم قادر به تحمل کسری هستند تا نیازهای کشورهای دارای مازاد درآمد خارجی را برای خرید دارایی‌های خارجی برآورده کنند.
در واقع، به استثنای اتحادیه اروپا (EU) و شاید ژاپن، هیچ اقتصاد دیگری به اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند در متعادل کردن مازاد تجاری انباشته شده جهان مشارکت کند. همین ژاپن و اتحادیه اروپا نیز در تبادل با تعداد از اقتصادهای پیشرفته با مازادهایی مواجه‌اند که مانع از پذیرش قابل توجه مازاد دارایی خارجی کشورهایی مانند چین و روسیه می‌شود.
در عین حال، بی‌ثباتی اقتصادی و سیاسی و عدم زیرساخت‌های لازم در کشورهای در حال توسعه که همواره تشنه سرمایه خارجی هستند، مانع از سرمایه‌گذاری گسترده چین و روسیه در آنها شده تا مقصد دارایی خارجی‌های در جهان همچنان محدود باقی بماند.
تله دلار چه نقشی دارد؟
بر همین اساس، تقریبا ۶۰ درصد از ذخایر ارزی بانک‌های مرکزی جهان، در دارایی‌های مالی دلاری که بالاترین نقدشوندگی را دارند، سرمایه‌گذاری می‌شود. همچنین، تقریبا تمام قراردادهای بازارهای کالایی، از جمله قراردادهای نفتی، به دلار قیمت‌گذاری و تسویه می‌شود.
در حال حاضر، مجموع تعهدات مالی ایالات متحده نسبت به باقی جهان ۵۳ تریلیون دلار است. در چنین شرایطی، کاهش ارزش و اهمیت دلار تغییری در میزان بدهی ایالات متحده ایجاد نمی‌کند ولی ارزش دارایی‌های مالی سرمایه گذاران خارجی، از جمله بانک‌های مرکزی را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، دارایی خارجی چین در قالب اوراق قرضه دولتی ایالات متحده، ارزش کمتری پیدا می‌کند.
از طرف دیگر، دارایی‌های خارجی سرمایه‌گذاران آمریکایی، حدود ۳۵ تریلیون دلار است که به طور کامل بر مبنای ارزهای خارجی است. بنابراین، اگرچه ایالات متحده یک بدهکار خالص به سایر نقاط جهان است، کاهش ارزش پول آن منجر به درآمدی بادآورده برای ایالات متحده و زیان بزرگی برای سایر نقاط جهان خواهد شد. بنابراین، حتی مخالفان سلطه دلار نیز ممکن است از سقوط شدید نرخ برابری آن بیم داشته باشند و همین مساله جهان را در «تله دلار» گرفتار کرده است.
بنابراین حتی اگر سهم دلار در تسویه مبادلات بین‌المللی کاهش یابد، نقش غالب دلار به عنوان ارز پایه ذخایر مالی فعلا ادامه خواهد داشت.
حذف دلار در مبادلات جهانی
بزرگترین کشورهای جهان که سهم زیادی نیز در اقتصاد جهانی دارند از پرداخت هزینه‌های خود به دلار آمریکا پرهیز کرده و از ارز خود برای تجارت دوجانبه یا چندجانبه استفاده می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، طی سال‌های اخیر بدهی آمریکا به کشورهای دیگر روز به روز افزایش داشته است به حدی که مبلغ این بدهی‌ها به ۲۰ تریلیون دلار معادل تولید ناخالص داخلی یک سال آمریکا رسیده است. در این بین بزرگترین طلبکاران آمریکا چین و ژاپن هستند.
به نظر می‌رسد سیر بی ثبات دلار طی چند سال اخیر، خسارات مالی کشورهای طلبکار از عدم پرداخت بدهی‌هایشان توسط آمریکا، این کشورها را به این فکر واداشته است که در نحوه مبادلات بازرگانی تجدید نظر کرده و به فکر حذف دلار از مبادلات بین المللی خود بیفتند.
از طرف دیگر با توجه به تحریم‌های گوناگون و ظالمانه آمریکا و اتحادیه اروپا علیه کشورهای همچون ایران، روسیه، چین، ونزوئلا و دیگر کشورهای مخالف غرب به نظر می‌رسد این کشورها به سمت کاهش استفاده از دلار در مبادلات تجاری خود بروند.
تحریم‌های آمریکا علیه روسیه پس از تهاجم این کشور به اوکراین، یک ضربه شدید بر پیکره دلار آمریکا وارد کرده است.
بزرگترین کشورهای جهان با بزرگترین اقتصادها از پرداخت به دلار آمریکا دور شده و به طور فزاینده ای از ارزهای محلی برای تجارت دو جانبه و چندجانبه استفاده می‌کنند. از جمله این کشورها می‌توان به روسیه، چین، هند، عربستان سعودی و ایران اشاره کرد.
روسیه حتی پس از حذف شدن توسط ایالات متحده و متحدانش از شبکه ارتباطات مالی بین بانکی یا همان سوئیفت توانسته به راحتی نفت و گاز خود را به دیگر کشورها صادر کند و از این طریق درآمد سرشاری را نیز کسب کند.
این کشور چندی پیش بود که به دستور پوتین، رئیس جمهور این کشور به کشورهای واردکننده گاز خود اعلام کرد که باید تمام هزینه‌های واردات خود ار از طریق روبل انجام دهند و به نظر می‌رسد در دیگر صنایع این کشور نیز به مرور زمان پرداخت روبل جایگزین دلار شود.
روسیه خود را برای تأمین ذغال سنگ و نفت چین با استفاده از ارز چین (یوان) آماده می‌کند و قراردادهای بین روس‌ها و چینی‌ها در این خصوص منعقد شده است و احتمال توافق نهایی نزدیک است که این امر می‌تواند دلار را از مبادلات بین المللی حذف کند.
به گفته منابع آگاه، فروشندگان نفت روسیه به خریداران چین پیشنهاد پرداخت به یوان را داده‌اند. نخستین محموله نفت اسپو که به یوان خریداری شده است، در ماه مه به پالایشگاه‌های خصوصی تحویل داده می‌شود.
چین مدتهاست به دنبال تضعیف نفوذ دلار در تجارت جهانی و اهرم سیاسی است که به دولت آمریکا بخشیده است. تلاش‌های پکن در این راستا، با اقدامات غرب برای مجازات روسیه بر سر جنگ در اوکراین، شتاب گرفته است. اما بعید است در کوتاه مدت یوان بتواند چالش جدی برای برتری دلار ایجاد کند. ارز آمریکا برای ۸۸ درصد از مبادلات ارزی خارجی در سال ۲۰۱۹ مورد استفاده قرار گرفت در حالی که سهم یوان ۴.۳ درصد بود.
طبق اعلام شرکت فنوی، شرکتهای فولادسازی و نیرو پول خرید زغال سنگ را به یوان پرداخت کرده‌اند. این قراردادها معمولاً به دلار انجام می‌گرفت اما بسیاری از خریداران چینی پس از اینکه آمریکا و اروپا دسترسی بانک‌های روسی به سیستم مالی سوئیفت را قطع کردند، خریدشان را موقتاً متوقف کردند.
چین همچنین در حال مذاکره با عربستان سعودی برای کاهش دلار و انتخاب یوان برای پرداخت نفت این کشور است. به نظر می‌رسد حتی ایران نیز ممکن است به زودی همین مسیر را طی کند و شروع به فروش نفت و گاز خود به ریال به جای دلار کند و ضربه دیگری به آمریکا وارد کند.
بازار جهانی به این تغییرات واکنش چندان بدی نشان نداده است. ارزش یوان با خبرهایی مبنی بر اینکه عربستان سعودی در نظر دارد پول نفت را به یوان دریافت کند، افزایش یافته است. ارزش روبل نیز پس از سقوط اولیه که در همان برهه حمله به اوکراین بود هم اکنون افزایش یافته است.
ارزش این ارز با انتشار اخباری مبنی بر اینکه روسیه قراردادهای عرضه نفت و گاز این کشور را به روبل خواهد بسته افزایش یافته و از پایین‌ترین سطح ۱۴۰ در برابر یک دلار آمریکا به ۸۰ رسیده است.
از بیانیه دیلیپ سینگ ، معاون آژانس امنیت ملی آمریکا، مشخص شده که ایالات متحده در مورد اقدامات روسیه به شدت نگران است چون این کشور مکانیزم پرداختی خود را جایگزین دلار در مبادلات خود کرده است.
سینگ ، که اواخر ماه گذشته در هند بود و حذف دلار در مبادلات جهانی در مورد "عواقب این کار برای کشورهایی که فعالانه تلاش می‌کنند تحریم‌ها را دور بزنند یا پس بزنند" هشدار داد. او از ایجاد مکانیسم‌هایی برای حمایت از روبل و تلاش برای تضعیف سیستم مالی مبتنی بر دلار خبر داد.
اکنون این کشورها طعم تجارت بدون دخالت دلار را چشیده‌اند و به نظر می‌رسد تعداد کشوهرهای که به سمت استفاده از ارز محلی خود در مبادلات تجاری دوجانبه و چندجانبه می‌روند زیادتر خواهد شد.
تلاش ایران و روسیه برای حذف دلار و یورو؛ روبل وارد تابلوی بازار متشکل ارز می‌شود
بانک مرکزی ایران از راه‌اندازی نماد معاملاتی روبل در بازار متشکل ارزی این کشور همزمان با سفر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به تهران خبر داد.
مصطفی قمری‌وفا، مدیر کل روابط عمومی بانک مرکزی ایران با انتشار پیامی توییتری اعلام کرد که با راه اندازی نماد معاملاتی روبل روسیه از روز سه‌شنبه (۲۸ تیر/۱۹ ژوئیه) صادرکنندگان ایرانی از طریق بانک‌ها و صرافی‌های کارگزار بازار متشکل معاملات ارز می‌توانند همانند اسکناس دلار و یورو، روبل را با نرخ توافقی در این بازار عرضه کنند.
بر این اساس، متقاضیان روبل می‌توانند در چارچوب مقررات ارزی بانک مرکزی ایران درخواست خود را در یکی از سرفصل‌های مصارف ارزی خدماتی (غیربازرگانی) که از سوی بانک مرکزی تعیین شده است، ثبت کنند.
علی صالح‌آبادی، رئیس کل بانک مرکزی ایران پیشتر از حصول توافق با همتای روس خود برای کنار گذاشته شدن دلار و یورو از مبادلات دو جانبه و استفاده از ارزهای ملی خبر داده بود.
البته ایران و روسیه از حدود یک دهه پیش و با هدف کاهش تبعات تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده تلاش‌های متعددی را برای حذف دلار از مبادلات تجاری خود به ویژه با کشورهای همسایه و چین انجام داده‌اند، تلاش‌هایی که به دلیل نزول نوسانی ارزش پول ملی این دو کشور تا کنون به نتیجه مدنظر آنها منجر نشده است.
بازار متشکل ارزی با هدف اصلی کشف قیمت ارز در بازار ایران راه‌اندازی شده و تا پیش از این تنها نماد معاملاتی دلار آمریکا و یورو در آن فعال بود و صادرکنندگان ایرانی می‌توانستند ارز خود را بی‌واسطه در این بازار الکترونیکی عرضه کنند. متقاضیان هم می‌توانند پس از احراز صلاحیت و تعیین صرافی (کارگزار) مورد نظر خود، درخواست‌های خرید دلار و یورو را در چارچوب نیازهای ضروری (ارز مسافری و دانشجویی) تعیین شده از سوی بانک مرکزی ایران، از طریق صرافی ثبت کنند. معاملات این بازار در صورت انطباق قیمت پیشنهادی با بهای مدنظر فروشنده انجام می‌شود.
بانک مرکزی ایران امیداور است که با افزایش حجم معاملات بازار متشکل ارزی، این بازار به جای بازار آزاد یا غررسمی به مرجع اصلی تعیین نرخ ارز در ایران بدل شود.
دیدگاه شما