زیان غیردائمی چیست؟ – رمز ارز
در سال‌های اخیر، حوزه‌‌های فعالیت در ارزهای دیجیتال گسترش چشمگیری پیدا کرده و به همان نسبت، روش‌های کسب سود کاربران نیز بیشتر شده است. امروزه، کاربران می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را سهام‌گذاری کنند و از این طریق به سود برسند. همچنین، با کشت سود (Yield Farming) و وام‌دادن ارزهای دیجیتالشان می‌توانند سود سالانه دریافت کنند. دراین‌میان، روش دیگری نیز برای کسب درآمد وجود دارد و آن تأمین نقدینگی صرافی‌های غیرمتمرکز و دریافت پاداش در ازای آن است.باید به این نکته توجه کرد که روش‌ها و فرصت‌های کسب سود بدون ریسک نیستند و حتی می‌توانند ضررهای جبران‌ناپذیری به سرمایه کاربران وارد کنند. این ضررها فقط مختص افراد تازه‌کار نیست؛ اما بدیهی است که هرچه اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید، با آگاهی بیشتری وارد عمل خواهید شد و درنهایت، خطر کمتری سرمایه‌تان را تهدید خواهد کرد. با کسب اطلاعات بیشتر از این حوزه، می‌توانید زمان‌های مناسب ورود‌و‌خروج سرمایه خود را بهتر تشخیص دهید و به‌دنبال آن ریسک ازدست‌دادن سرمایه‌تان را کاهش دهید.یکی از این ضررها زیان غیردائمی (Impermanent Loss) است که هنگام تأمین نقدینگی برای صرافی غیرمتمرکز رخ می‌دهد. در این مطلب، ابتدا نگاهی کوتاه به فرایند تأمین نقدینگی خواهیم انداخت و سپس مفهوم زیان غیردائمی را بررسی خواهیم کرد؛ پس تا پایان مقاله همراه ما باشید.تأمین نقدینگی چیست و چه عملکردی در صرافی‌های غیرمتمرکز دارد؟در امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای، اصطلاح بازارساز خودکار (AMM) همان صرافی غیرمتمرکزی است که به افراد کمک می‌کند تا به‌صورت خودکار و بدون نیاز به کارگزاری و دفتر سفارش (Order Book) معامله کنند. به‌عبارت‌دیگر، بازارسازها قراردادهای هوشمندی هستند که روی بلاک چین راه‌اندازی می‌شوند. این قراردادهای هوشمند شرایط و کدنویسی سخت (Hard Coding) را برای ایجاد بازار و کمک به کاربران برای خرید یا فروش یا مبادله کوین‌‌ها و توکن‌هایشان دارند.یونی‌سواپ (Uniswap)، بالانسر (Balancer)، توکن دائو کرو (Curve DAO Token)، کایبر نتوورک (Kyber Network)، پنکیک سواپ (PancakeSwap)، سوشی‌سواپ (Suchiswap)، وان‌اینچ (۱Inch)، بنکور (Bancor)، پرپچوال پروتکل (Perpetual Protocol) و ریدیوم (Raydium) نمونه‌هایی از بازارسازهای خودکار هستند.بیشتر بخوانید: بازارساز خودکار (AMM) چیست؟ آشنایی با قلب تپنده صرافی‌های غیرمتمرکز + ویدئوبا استفاده از بازارساز خودکار، معامله‌گران دیگر به استفاده از دفاتر سفارش برای کشف قیمت رمز ارز نیازی ندارند. درعوض، بازارساز خودکار تمام قیمت‌ها را به‌طور خودکار به آنها گزارش می‌کند. برای انجام این کار، بازارسازها از مفهومی به نام استخر نقدینگی (Liquidity Pool) استفاده می‌کنند. هر کاربری می‌تواند استخر ایجاد کند یا به آن بپیوندد و نقدینگی آن را تأمین کند. کاربران در ازای ایجاد استخر و تأمین نقدینگی آن پاداش دریافت می‌کنند.هنگامی که نقدینگی استخرها فراهم می‌شود، سایر کاربران می‌توانند از نقدینگی موجود در استخر برای مبادله توکن‌ها استفاده کنند. هر زمان که شخصی در استخری معامله‌ای انجام می‌دهد، کارمزد معاملاتی از او دریافت می‌شود و بین تأمین‌کنندگان نقدینگی استخر توزیع می‌شود.یکی از نکات مهمی که باید در استخرهای نقدینگی رعایت شود، نزدیک نگه‌داشتن قیمت دارایی موجود در استخر به قیمت واقعی بازار است. بازارسازهای خودکار برای نزدیک نگه‌داشتن قیمت به بازار واقعی، معمولاً از برخی الگوریتم‌های خودکار استفاده می‌کنند. در ساده‌ترین شکل، الگوریتم می‌گوید که ارزش کل دارایی‌های موجود در مجموعه همیشه باید ثابت بماند. این فرمولی است که ورژن اولیه یونی‌سواپ از آن استفاده می‌کند:مقدار ثابت = نقدینگی توکن دوم x نقدینگی توکن اولبه‌عنوان مثال، اگر استخر اولیه ۱۰ اتر (ETH) و ۱,۰۰۰ یواس‌دی کوین (USDC) داشته باشد، مقدار ثابت برابر می‌شود با: 10000=10×1000اگر پس از چند معامله در استخر تعداد اتر به ۵ واحد کاهش یابد، طبق این قانون، استخر باید ۲,۰۰۰ یواس‌دی کوین داشته باشد تا طبق فرمول، مقدار نهایی ثابت بماند. با استفاده از این الگوریتم، قیمت‌ها در لحظه و در سواپ‌ها (Swaps) تنظیم می‌شوند.با چنین مدل‌هایی، کاربرانی که نقدینگی را دراختیار این استخرها قرار می‌دهند، پاداش‌هایی در قالب‌های سهمی از کارمزد معاملات یا توکن‌هایی دریافت می‌کنند که بازارساز خودکار ارائه می‌دهد. به‌عنوان مثال، در یونی‌سواپ هر معامله ۰.۳درصد کارمزد دارد که پس ازجمع‌آوری، تمامشان بین تأمین‌کنندگان نقدینگی توزیع می‌شوند. علاوه‌بر‌این، ارائه‌دهندگان نقدینگی می‌توانند توکن UNI استخر نقدینگی را دریافت و آن را مجدداً در جای دیگری سرمایه‌گذاری کنند.در نگاه اول، ایده بازارسازهای خودکار و سرمایه‌گذاری ازطریق آنها ممکن است هیجان‌انگیز به‌نظر برسد؛ بااین‌حال، خطرهایی نیز وجود دارد. به‌طور خاص، «زیان غیردائمی» نوعی از ضرر است که وقتی از بازارساز خودکار برای تأمین نقدینگی استفاده می‌کنید، ممکن است متحمل آن شوید. در‌ادامه، با این نوع از زیان بیشتر آشنا می‌شویم.زیان غیردائمی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟زیان غیردائمی زمانی اتفاق می‌افتد که نقدینگی را به استخر نقدینگی ارائه می‌کنید و سپس قیمت دارایی‌های سپرده‌شده شما نسبت به زمان سپرده‌گذاری تغییر می‌کند. هرچه این تغییر بیشتر باشد، بیشتر درمعرض زیان‌های غیردائمی قرار می‌گیرید. در این شرایط، زیان به حالتی گفته می‌شود که ارزش دلاری دارایی‌تان در زمان برداشت، درمقایسهبا زمان سپرده‌گذاری کاهش یافته باشد.استخرهای شامل دارایی‌هایی که در محدوده قیمتی نسبتاً ثابتی باقی می‌مانند، کمتر درمعرض زیان غیردائمی قرار خواهند گرفت. به‌عنوان مثال، استیبل‌کوین‌ها یا توکن‌های رپد (Wrapped Token) در محدوده قیمتی نسبتاً ثابتی قرار دارند. در این شرایط، خطر و زیان کمتری ارائه‌دهندگان نقدینگی را تهدید می‌کند.بیشتر بخوانید: توکن رپد (Wrapped Token) چیست؟پس با این شرایط، چرا ارائه‌دهندگان نقدینگی با وجود خطرهای ناشی از زیان‌های احتمالی همچنان نقدینگی‌هایشان را دراختیار استخرها قرار می‌دهند؟ پاسخ این پرسش کارمزدهای معاملاتی است؛ ویژگی‌ای که می‌تواند زیان‌های غیردائمی را خنثی کند. درواقع، برخی از استخرهایی که با زیان‌های دائمی مواجه هستند، به‌لطف کارمزدهای معاملاتی همچنان می‌توانند سودآور باشند.همانطورکه گفتیم، یونی‌سواپ برای هر معامله ۰.۳درصد کارمزد دریافت می‌کند. اگر حجم معاملات زیادی در چنین استخری اتفاق بیفتد، تأمین نقدینگی می‌تواند سودآور باشد. حتی اگر استخر به‌شدت درمعرض زیان دائمی هم باشد، حجم زیاد کارمزدها خطر احتمالی را کاهش می‌دهد. البته فراموش نکنید که این سود و زیان کاملاً به پروتکل، استخر، دارایی‌های سپرده‌شده و حتی شرایط بازار نیز بستگی دارد.اجازه بدهید برای آنکه متوجه شویم چگونه ممکن است زیان غیردائمی برای ارائه‌دهنده نقدینگی ایجاد شود، مثالی بزنیم. آلیس ۱ اتر و ۱۰۰ دای (DAI) را در یک استخر نقدینگی سپرده‌گذاری می‌کند. در این بازارساز خودکار، جفت توکن سپرده‌شده با‌‌‌توجه‌‌به مقدار باید ارزشی معادل داشته باشند؛ بنابراین، در این مثال قیمت هر اتر در زمان سپرده‌گذاری برابر با ۱۰۰ دای در نظر گرفته شده است. این بدان‌معناست که ارزش دلاری کل سپرده آلیس در زمان سپرده‌گذاری معادل ۲۰۰ دلار است. علاوه‌بر‌این، درمجموع ۱۰ اتر و ۱,۰۰۰ دای در استخر وجود دارد که تأمین‌کننده‌های دیگری مانند آلیس تأمین کرده‌اند؛ بنابراین، اگر نقدینگی کل استخر ۱۰,۰۰۰ دلار در نظر گرفته شود، آلیس ۱۰درصد از سهم استخر را دراختیار دارد.فرض کنیم که قیمت اتر به ۴۰۰ دای افزایش یابد. در این حالت، آربیتراژکنندگان وارد یونی‌سواپ می‌شوند و شروع به خریدن اتر‌های ارزان می‌کنند تا آنها را با قیمت بیشتر در بازارهای دیگر بفروشند. این خریدها تا جایی ادامه می‌یابد که قیمت اتر در یونی‌سواپ نیز با قیمت بازار خارجی برابر شود. بنابراین، معامله‌گران آربیتراژ دای را به استخر اضافه و اتر را از آن حذف می‌کنند. این کار تا زمانی ادامه می‌یابد که نسبت قیمت میان ارزهای موجود در استخر باردیگر برقرار شود. به‌خاطر بسپارید که بازارسازهای خودکار دفتر سفارش ندارند؛ ازاین‌رو، عاملی که قیمت دارایی‌ها را در استخر تعیین می‌کند، نسبت آنها در استخر است. در‌حالی‌که میزان نقدینگی کلی ثابت می‌ماند، نسبت دارایی‌های موجود در آن تغییر می‌کند.اگر اتر اکنون ۴۰۰ دای باشد، نسبت بین مقدار اتر و مقدار دای در استخر تغییر کرده است. به‌دلیل عملکرد معامله‌گران آربیتراژ، اکنون ۵ اتر و ۲,۰۰۰ دای در این استخر وجود دارد. حالا آلیس تصمیم می‌گیرد وجوه خود را برداشت کند. همانطورکه قبلاً گفتیم، او ۱۰درصد از سهم استخر را دراختیار مزایای استخر نقدینگی دارد؛ در‌نتیجه، او می‌تواند ۰.۵ اتر و ۲۰۰ دای یا درمجموع ۴۰۰ دلار را برداشت کند. پس او از زمان سپرده‌گذاری توکن‌هایش که به ارزش ۲۰۰ دلار بوده تاکنون، سود خوبی به‌دست آورده، درست است؟شاید، اما صبر کنید! اگر او خیلی ساده ۱ اتر و ۱۰۰ دای خود را در کیف پول نگه می‌داشت، چه اتفاقی می‌افتاد؟ بله، درست است! مجموع ارزش دلاری این ذخایر اکنون ۵۰۰ دلار بود. بنابراین، می‌توانیم ببینیم که آلیس با هولدکردن درمقایسهبا سپرده‌گذاری در استخر نقدینگی وضعیت بهتری داشت. این همان چیزی است که آن را «زیان غیردائمی» می‌نامیم. در این مثال، ضرر آلیس چندان زیاد نبود؛ زیرا سپرده اولیه مبلغ نسبتاً کمی بود؛ اما با مبلغ بیشتر زیان بیشتری نیز متوجه سرمایه او می‌شد. پس فرامونش کنید که زیان غیردائمی می‌تواند به زیان‌های بزرگ‌تر منجر شود.ناگفته نماند که مثال آلیس کارمزد معاملاتی را کاملاً نادیده می‌گیرد که برای تأمین نقدینگی به‌دست می‌آورد. در بسیاری از مواقع، کارمزدهای به‌دست‌آمده باعث از‌بین‌رفتن زیان می‌شود و تأمین نقدینگی را سودآور می‌کند. باوجوداین، درک و در‌نظر‌گرفتن زیان‌های غیردائمی قبل از ارائه نقدینگی به پروتکل دیفای بسیار مهم است.تخمین اندازه زیان غیردائمیاشاره کردیم که زیان غیردائمی زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت دارایی‌های موجود در استخر تغییر کند؛ اما این زیان دقیقاً چقدر است؟ ما می‌توانیم این مقدار را در نموداری رسم کنیم. توجه کنید که این نمودار کارمزدهای تأمین نقدینگی را در نظر نمی‌گیرد.در اینجا، خلاصه‌ای از زیان تأمین نقدینگی در استخرها درمقایسهبا هولدکردن نمایش داده شده است.۱.۲۵ برابر تغییر قیمت = ۰.۶درصد ضرر۱.۵۰ برابر تغییر قیمت = ۲درصد ضرر۱.۷۵ برابر تغییر قیمت = ۳.۸درصد ضرر۲ برابر تغییر قیمت = ۵.۷درصد ضرر۳ برابر تغییر قیمت = ۱۳.۴درصد ضرر۴ برابر تغییر قیمت = ۲۰درصد ضرر۵ برابر تغییر قیمت = ۲۵.۵درصد ضررنکته مهم دیگری که باید به آن دقت کنید، این است که زیان غیردائمی بدون توجه به جهتی (صعودی یا نزولی) که قیمت تغییر می‌کند، اتفاق می‌افتد. تنها موضوعی که حساسیت زیان غیردائمی را آشکار می‌کند، نسبت قیمت کنونی به قیمت در زمان سپرده‌گذاری است.جمع‌بندیبازارساز خودکار یکی از دستاوردهای مهم امور مالی غیرمتمرکز است. نوآوری‌ای که استخرهای نقدینگی و بازارسازهای خودکار به دنیای ارزهای دیجیتال ارائه کرده‌اند، بسیار ارزشمند هستند؛ اما در‌کنار مزایای این نوآوری، محدودیت‌هایی نیز در سرمایه‌گذاری و کسب درآمد ازطریق استخرهای نقدینگی وجود دارد. ازاین‌رو، هر سرمایه‌گذار پیش از ارائه نقدینگی به بازارسازهای خودکار، باید از خطرهای موجود آگاهی پیدا کند.زیان غیردائمی یکی از مفاهیم اساسی است که هر سرمایه‌گذاری که قصد دارد نقدینگی به بازارسازهای خودکار ارائه کند، باید آن را کاملاً درک کند. اگر قیمت دارایی‌های سپرده‌گذاری‌شده نسبت به زمان سپرده‌گذاری تغییر کند، تأمین‌کننده ممکن است درمعرض زیان غیردائمی قرار گیرد. زیان غیردائمی همانطورکه از نامش پیداست، ضرری همیشگی نیست؛ اما شما به‌عنوان ارائه‌دهنده نقدینگی، باید بررسی کنید و بهینه‌ترین زمان را برای سپرده‌گذاری و برداشت دارایی‌تان در استخر بیابید.احتمالاً در آینده‌ای نه‌چندان دور و با پیشرفت هرچه‌بیشتر این فناوری، بازارسازهای خودکار به‌گونه‌ای طراحی خواهند شد که علاوه‌بر محدودیت‌ها و کارمزد کمتر، درنهایت نقدینگی بیشتری به کاربران دیفای ارائه کنند.
Protocol Owned Liquidity چیست و چه کاربردی دارد؟
میدانید که هیچ شخصی برای رضای خدا در پروژههای دیفای تامین نقدینگی نمی‌کند، همه دنبال سود هستند و سرمایه‌شان جایی می‌رود که سود بیشتری وجود داشته باشد. مفهوم نقدینگی متعلق به پروتکل ایجاد شده تا پروژههای DeFi، دیگر وابسته به نقدینگی کاربران نباشند. این یکی از مشکلات اصلی پروژهها است و خروج نقدینگی از آنها بحران ایجاد می‌کند.
نقدینگی متعلق به پروتکل چیست؟
از سال ۲۰۲۰، ما شاهد رشد و توسعه امور مالی غیرمتمرکز یا DeFi بوده‌ایم. با ظهور پروژهها و ایده‌های مختلف، مشخص شد که این حوزه پتانسیل ایجاد تحول در دنیای مالی سنتی را دارد. رشد صرافی‌های غیرمتمرکز به عنوان یکی از ارکان اصلی دیفای، در نتیجه ظهور یک نوآوری به نام بازارساز خودکار (AMM)، استخرها و تامین‌کنندگان نقدینگی رخ داد.
این سیستم اگرچه یک تحول ایجاد کرد، اما خالی از مشکل نیست. یکی از مشکلات اساسی این روش، بحثی به نام نقدینگی مزدور (Mercenary Liquidity) است و به طور کلی اشاره به این موضوع دارد که نقدینگی وفادار نیست و جایی می‌رود که سود بیشتری باشد. در رابطه با این مسئله، در بخش‌های بعدی بیشتر توضیح خواهیم داد.
با گذشت زمان، مشکلات دیفای نمایان شد و پروژههای جدید، با راهکارهای جدید به دنبال حل این مسائل بودند. نتیجه این تحولات، متولد شدن دیفای ۲ بود. پروژه Olympus DAO راه‌حل جدیدی برای حل مشکل نقدینگی ارائه داد و مفهوم نقدینگی متعلق به پروتکل یا Protocol Owned Liquidity را مطرح کرد.
در این حالت پروژهها دیگر از کاربران دعوت به تامین نقدینگی و دریافت مشوق به ازای آن نمی‌کنند، بلکه از مکانیسمی به نام Bonding استفاده می‌کنند. طی این فرآیند پروژهها توکن خود را با درصدی تخفیف، در ازای رمزارزهای دیگری همچون دای یا اتر به کاربران می‌فروشند. سرمایه مزایای استخر نقدینگی جمع‌شده وارد خزانه شده و از آن برای ایجاد نقدینگی با پیر توکن خود پروژه در دکس‌های مختلف استفاده می‌شود.
به این ترتیب کارمزد تراکنش‌های انجام‌شده در دکس‌ها نیز به پروژه می‌رسد. در ادامه با توضیح بیشتر در مورد AMMها و تامین نقدینگی، مشکل نقدینگی مزدور و راه‌حل نقدینگی متعلق به پروتکل را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم.
AMM بخش جدایی‌ناپذیر یک صرافی غیرمتمرکز است. در صرافی‌های متمرکز، سفارش‌های خریداران و فروشندگان در دفتر سفارشات یا Order Book ثبت شده و سپس به هم وصل می‌شود. در دکس‌ها کاربران به جای معامله با یکدیگر، با یک قرارداد هوشمند معامله می‌کنند، که توکن‌ها در آن قرار دارند و قیمت به واسطه الگوریتم‌هایی تایین می‌شود.
این قراردادهای هوشمند دارای استخرهای نقدینگی هستند که معمولا میزانی از ۲ دارایی یا توکن (مثلا اتر و دای) در آنها وجود دارد. پروتکل‌ها برای تامین موجودی این استخرها، به تامین‌کنندگان نقدینگی (Liquidity Provider) نیاز دارند. تامین‌کنندگان نقدینگی کسانی هستند که از توکن‌های استخر به میزانی با ارزش برابر دارند و هر دو توکن خود را در استخرها قفل می‌کنند. در ازای این کار آنها توکن نقدینگی یا LP استخر را دریافت می‌کنند.
تامین‌کنندگان نقدینگی این کار را برای کسب سود انجام می‌دهند و در ازای قراردادن دارایی‌شان در استخرها، مشوق‌هایی دریافت می‌کنند که عبارتند از:
دریافت بخشی از کارمزد تراکنش‌های انجام شده در آن استخر.
دریافت توکن خود پروتکل به عنوان پاداش.
به این ترتیب جذب و حفظ Liquidity Providerها، برای پروژهها ضروری است و حیات آنها وابسته به نقدینگی است.
مسئله نقدینگی مزدور یا Mercenary Liquidity چیست؟
پروتکل‌ها با مشکلات اساسی، هم برای جذب نقدینگی و هم برای حفظ آن مواجه هستند. ۲ دلیل رایج برای این مشکل وجود دارد:
کارمزد تراکنش‌ها به تنهایی برای ایجاد انگیزه در تامین‌کنندگان نقدینگی کافی نیست، در نتیجه پروتکل‌ها مجبورند توکن خودشان را هم به عنوان پاداش پرداخت کنند.
LPها به راحتی می‌توانند نقدینگی خود را بین استخرهای مختلف جابجا کنند.
بنابراین پروتکل‌ها مدام باید تعداد بیشتری از توکن‌های خودشان را به عنوان پاداش به LPها بدهند تا آنها راضی به ماندن شوند. اگر این اتفاق رخ ندهد، تامین‌کنندگان نقدینگی سرمایه‌شان را از استخر خارج کرده و به پروتکل دیگری که سود بیشتری می‌دهد، می‌برند. به این مسئله، نقدینگی مزدور گفته می‌شود.
وقتی برای حل این مشکل، پروتکل توکن‌های بیشتری را به عنوان پاداش پرداخت کند، ارزش دارایی هولدرهای قبلی توکن پروژه رقیق می‌شود (کاهش پیدا می‌کند). در نتیجه ممکن است دیگر راغب به هولد توکن نباشند و فشار فروش آنها، منجر به کاهش بیشتر ارزش توکن شود.
نقدینگی متعلق به پروتکل چه راه‌حلی ارائه می‌دهد؟
Protocol Owned Liquidity یا POL، نیاز به تامین‌کنندگان نقدینگی و مشکل سرمایه مزدور را دور می‌زند. در این راهکار پروتکل‌ها خودشان اقدام به تامین نقدینگی روی پیرهای توکنشان در صرافی‌های غیرمتمرکز می‌کنند. این راه‌حل به کمک مکانیسم باندینگ عملی می‌شود.
در این مکانیسم، پروتکل در ازای دریافت رمزارز دیگری مثل ETH یا یک توکن نقدینگی مثل ETH/OHM LP، اقدام به فروش توکن‌هایش می‌کند. نکته مهم این است که توکن‌ها بلافاصله به خریدار داده نمی‌شود؛ معمولا یک دوره وستینگ برای آن در نظر گرفته می‌شود و توکن‌های در یک بازه یک یا دو هفته‌ای به خریداران داده می‌شود. بنابراین جلوی فروش سریع و موقعیت آربیتراژ گرفته می‌شود.
سرمایه‌گذاران باید انگیزه‌ای مزایای استخر نقدینگی داشته باشند تا به جای خرید مستقیم توکن از بازار، از مکانیسم Bonding استفاده کنند. پروتکل با ارائه یک تخفیف ۵ تا ۱۰ درصدی روی قیمت توکن خود نسبت به بازار، این انگیزه را ایجاد می‌کند.
در نتیجه فرآیند باندینگ، تعداد زیادی از توکن‌های با ارزش وارد خزانه پروتکل می‌شود. این فرآیند چیزی شبیه به صندوق ذخیره بانک‌ها است که ارز کشورشان را می‌فروشند تا یک ارز خارجی را از بازار بخرند و آن را در خزانه‌شان نگه دارند.
پروتکل توکن‌های جمع‌شده در خزانه را به ۲ منظور می‌تواند استفاده کند:
1)تامین نقدینگی در دکس‌ها برای توکن خودش و دریافت کارمزد تراکنش‌ها (مثلا پروژه Olympus اقدام به تامین نقدینگی روی جفت‌ارز ETH/OHM در یونی‌سواپ می‌کند).
2)سرمایه‌گذاری توکن‌ها در پروژههای دیگر به منظور کسب سود.
خزانه؛ پشتوانه‌ای برای توکن پروژه
از جنبه دیگری نیز می‌توان به POL نگاه کرد. یک پروتکل مجموعه‌ای از توکن‌های با ارزش را در خزانه‌اش جمع می‌کند؛ می‌توان این مجموعه را معادل با پشتوانه توکن پروژه در نظر گرفت. به این ترتیب می‌توان یک کف قیمت برای توکن پروژه در نظر گرفت. فرض کنید در خزانه پروتکل، معادل با ۱ میلیارد دلار اتر وجود داشته باشد. پس حداقل مارکت کپ توکن مزایای استخر نقدینگی پروژه باید ۱ میلیارد دلار باشد و از تقسیم آن بر تعداد توکن در گردش،کف قیمت توکن تعیین می‌شود. این خزانه همچنین امکان دفاع از قیمت توکن را به پروتکل می‌دهد.آنها می‌توانند با خرید و جمع‌کردن توکنشان از بازار، قیمت را به بالا هل دهند.
البته به این موضوع باید با احتیاط بیشتری نگاه کرد؛ چرا که پروتکل همچنان باید در استخرهای توکنش در صرافی‌های غیرمتمرکز، تامین نقدینگی کند. اگر فروش مداوم توکن پروژه در صرافی‌ها را داشته باشیم، آنها مجبورند بخش بیشتری از خزانه‌شان را وارد استخرهای نقدینگی کنند. این باعث می‌شود تا کف قیمتی درنظرگرفته‌شده برای توکن کاهش پیدا کند. کاهش کف قیمت، افراد بیشتری را تشویق به فروش می‌کند و این موضوع می‌تواند باعث ایجاد یک حلقه شود که منجر به از بین رفتن ارزش توکن می‌شود.
پروتکل می‌تواند برای زنده ماندن دارایی‌اش را کامل از استخرهای نقدینگی خارج کند؛ اما در این صورت اساس راه‌حل نقدینگی برای پروتکل از بین خواهد رفت.
Olympus Dao که ایجاد کننده مفهوم POL بوده است، برای جلوگیری از فروش هولدرها استیک کردن با سودهای بسیار بالا را پیشنهاد کرده است. سود استیک پیشنهاد شده در این حالت، اغلب بیش از ۱۰۰۰ درصد است. البته این روش در بلندمدت جوابگو نیست؛ پروتکل‌ها باید بتوانند نیاز واقعی برای توکن‌هایشان ایجاد کنند تا کامیونیتی به آنها اعتماد کند.
مورد قابل ذکر بعدی این است که پروتکل‌ها می‌توانند از مفهوم Protocol Owned Liquidity استفاده کنند، اما هدف و تمایلی برای استفاده از خزانه به عنوان پشتوانه‌ای برای توکنشان نداشته باشند.
ارائه نقدینگی به عنوان خدمت (Liquidity as a Service)
Olympus DAO مفهوم دیگری به نام نقدینگی به عنوان خدمت (LaaS) را مطرح کرد که شاید ماندگارتر از POL باشد. پروژهها به سادگی با این طرح می‌توانند از POL استفاده کنند. الیمپوس مارکت‌پلیسی از باندها (Bonds) را ارائه کرد که کاربران در آن می‌توانند با پرداخت کارمزد به این پروژه، باندهای پروتکل‌های لیست‌شده را خریداری کنند. به کمک این سرویس تطابق ارزشمندی بین پروتکل‌های و تامین‌کنندگان سرمایه به وجود می‌آید که می‌تواند منجر به پذیرش بیشتر دیفای هم شود.
بررسی مزایا و معایب Protocol Owned Liquidity
تا به اینجا سعی کردیم مفهوم نقدینگی متعلق به پروتکل، نحوه عملکرد آن و مشکلی که حل می‌کند را تشریح کنیم. قطعا POL نیز راه‌حل نهایی نیست و در آينده شاهد ظهور راهکارهای جدید و موثرتر خواهیم بود. در این بخش می‌خواهیم به مزایا و معایب نقدینگی متعلق به پروتکل بپردازیم.
مزایای POL
_مشکل نقدینگی مزدور را حل می‌کند و پروژهها با احتساب تخفیفی که می‌دهند، باز هم هزینه کمتری برای حفظ نقدینگی می‌پردازند.
_کارمزد تراکنش‌های صرافی‌های غیرمتمرکز به خود پروژه می‌رسد.
_دارایی‌های موجود در خزانه می‌توانند برای پروتکل درآمد ایجاد کنند.
_با فرض وجود میزان کافی از دارایی‌ها در خزانه، تریدهای بزرگ روی جفت‌ارزهای مربوط به توکن پروژه Price Impact کمتری خواهد داشت.
مزایای استخر نقدینگی معایب POL
_این مفهوم وابسته به تخفیف داده‌شده روی باندها است. اگر یک فضای رقابتی شکل بگیرد، منجر به تخفیف‌های بیشتر و در نتیجه رقیق شدن دارایی هولدرهای موجود می‌شود.
_ریسک سیستماتیکی برای پروتکل‌هایی که از این روش به عنوان پشتوانه توکنشان استفاده می‌کنند، وجود دارد و ممکن است آنها را در چرخه نابودی قرار دهد.
آموزش کامل صرافی پنکیک سواپ (Pancakeswap)
صرافی پنکیک سواپ درحال حاضر بزرگترین صرافی غیرمتمرکز فعال بر بستر بایننس اسمارت چین (BSC) می‌باشد. صرافی‌های غیرمتمرکز سهم قابل توجهی را در بازار رمزارزها به خود اختصاص داده‌اند که صرافی پنکیک سواپ هم به دلیل مزایای زیادی که دارد یکی از معروف ترین‌های آنها محسوب می‌شود. رابط کاربری آسان، خدمات ویژه‌ای که توکن Cake در این صرافی ارائه می‌دهد، کارمزدهای پایین بستر اسمارت چین و همچنین امکان خرید شت کوین ها از طریق این صرافی از مزایای این صرافی غیرمتمرکز محسوب می‌شود. در این مقاله قصد داریم تا به آموزش پنکیک سواپ به صورت کامل بپردازیم.
نحوه‌ی کار با صرافی پنکیک سواپ
برای کار با این صرافی باید ابتدا وارد سایت پنکیک سواپ شوید و پس از آن کیف پول دیجیتالی خود را به این صرافی متصل کنید.
برای اتصال کیف پول به این صرافی در ابتدا باید روی گزینه ی connect کلیک کنید.
پس از آن کیف پول مورد نظر خود را انتخاب کنید و از طریق کیف پول دسترسی خود به این پلتفرم را تایید کنید.
خرید و فروش در صرافی پنکیک
برای خرید و فروش یا همان ترید در این صرافی ابتدا باید وارد قسمت exchange شوید. سپس در بخش from رمزارزی را که قصد فروش آن را دارید انتخاب کرده و مقدار آن را نیز مشخص کنید.
سپس در قسمت To رمزارزی که قصد خرید آن را دارید جست و جو کنید. برای جست و جو به جای نام رمزارز می‌توانید آدرس کانترکت آن رمزارز را هم وارد کنید.
بعد از فشردن دکمه‌ی سواپ آبی رنگ پایین صفحه پنجره‌ای برای شما باز خواهد شد که جزئیات دقیق تری از تراکنش شما را نشان می‌دهد (البته در خصوص بعضی رمزارزها باید ابتدا گزینه Enable را کلیک کنید).
در این مرحله هم باید گزینه‌ی آبی رنگ confirm swap را انتخاب کنید تا تراکنش نهایی شود.
یک نکته‌ی خیلی مهمی که باید دقت کنید این است که در صورتی که در زمان نهایی کردن تراکنش، ارور یا خطایی از سوی این صرافی مشاهده کردید 2 حالت متداول ممکن است.
حالت اول اینکه شما اسمارت چین (BNB Bep-20) کافی برای کارمزد این تراکنش در کیف پول خود ندارید.
حالت دوم هم این است که احتمال دارد لغزش یا slippage کمی را برای این تراکنش تنظیم کرده‌اید، که در این صورت باید در بخش تنظیمات درصد لغزش (Slippage) را افزایش دهید. در بعضی از رمزارزها نیاز است که تا 12 درصد یا حتی بالاتر لغزش یا slippage را افزایش دهید.
در مزایای استخر نقدینگی آخر هم می‌توانید جزئیات تراکنش خود را با کلیک بر روی گزینه‌ی view on bscscan مشاهده کنید.
استخر نقدینگی در صرافی پنکیک
تامین نقدینگی در استخرهای نقدینگی این صرافی از دیگر خدماتی است که پنکیک سواپ به کاربرانش ارائه می‌کند. کاربران با تامین نقدینگی در این بخش می‌توانند بخشی از کارمزد این صرافی را به عنوان پاداش برای خود دریافت کنند و به نوعی کسب درآمد داشته باشند.
نحوه ی اضافه کردن نقدینگی
برای این کار باید ابتدا روی گزینه‌ی Liquidity کلیک کنید و دقیقا مانند بخش swap دو رمزارز با استاندارد BEP-20 مورد نظرتان را جست و جو کنید و مقدار آن را مشخص کنید. تامین نقدینگی به صورت جفت ارز صورت می‌گیرد و برای انجام این کار شما باید دو ارز به میزان مساوی (ارزش دلاری مساوی، برای مثال از هر کدام 100 دلار) در استخر نقدینگی قرار دهید تا توکن LP آن استخر را دریافت کنید. نقدینگی شما در جهت انجام swap کاربران استفاده می‌شود به صورتی که برای مثال اگر شما دو رمزارز Cake و Bnb را در استخر مربوطه قرار داده باشید، کاربرانی که قصد تبدیل کردن BNB به Cake و یا برعکس را داشته باشند از نقدینگی ایجاد کرده شما استفاده می‌کنند و در مقابل کارمزدی به شما پرداخت می‌کنند.
در این بخش همانطور که گفته شد کاربران از کارمزدها پاداش می‌گیرند. به این صورت که اگر فردی برای تراکنش خود لازم باشد که 0.25% کارمزد بپردازد، 0.17% آن به اشاخصی که تامین نقدینگی انجام می‌دهند تعلق خواهد گرفت. برای دریافت پاداش باید توکن LP خود را در استخر مربوطه استیک کنید، برای یافت استخر مربوطه فقط کافیست تا جفت ارز خود را در قسمت Farms این پلتفرم جستوجو کنید.
نحوه ی خارج کردن نقدینگی
برای خارج کردن نقدینگی از این استخر هم در همان صفحه باید گزینه‌ی مورد نظر خود را انتخاب کرده و سپس روی Remove کلیک کنید.
در مرحله‌ی بعد باید مشخص کنید که چه مقداری از سرمایه‌ی خود را قصد دارید که خارج کنید. با کشیدن این اهرم به سمت مزایای استخر نقدینگی راست یا چپ هم می‌توانید مقدار آن را دقیق تعیین کنید.
پس از آن باید برای تکمیل فرایند روی گزینه‌ی enable کلیک کنید.
و سپس گزینه‌ی remove را انتخاب کنید.
و در نهایت هم روی confirm کلیک کرده و آن را نهایی کنید.
که در این مرحله اگر تمام نقدینگی را خارج کرده باشید که بلافاصله کل آن را دریافت خواهید کرد و اگر هم قسمتی از آن را خارج کردید که می‌توانید از قسمت باقی مانده باز هم استفاده کنید و جزئیات آن را در صفحه‌ی مربوطه مشاهده کنید.
استیکینگ (سپرده گذاری) در صرافی پنکیک سواپ
برای استیکینگ یا سپرده گذاری در صرافی پنکیک پس از اینکه کیف پول خود را به صرافی متصل کردید باید در بخش Stake یا در بعضی موارد هم syrup pools مراجعه کنید.
که در آن قسمت شما می‌توانید بین دو گزینه‌ی flexible و locked انتخاب کنید.
با کلیک بر روی بخش flexible شما مقدار رمزارز cake را که قصد سپرده گذاری آن را دارید تعیین می‌کنید و هر موقع هم که مایل بودید می‌توانید آن را از این بخش خارج کنید اما در بخش locked شما یک مدت زمان مشخصی را خواهید داشت که رمزارز‌هایتان در آن مدت قفل خواهد شد و شما نمی‌توانید وسط کار آن را برداشت کنید. سود استیکینگ این قسمت به خاطر این ویژگی از بخش flexible به مراتب بیشتر است و پیشنهاد می‌شود که اگر برای بلند مدت قصد سپرده گذاری دارید در بخش locked این کار را انجام دهید.
در بخش Add duration می‌توانید مدت زمان آن را به صورت هفتگی تعیین کنید. در قسمت APY می‌توانید درصد سود سالیانه‌ی آن مزایای استخر نقدینگی را مشاهده کنید. تاریخ باز شدن قفل رمزارز‌هایتان هم رو به روی عبارت unlock on نوشته شده است. مقدار پاداش دریافی خود را هم به صورت تخمینی می‌توانید رو به روی عبارت estimated roi مشاهده کنید.
بخش پیش بینی قیمت در صرافی پنکیک سواپ
یک بخش هم این صرافی تعبیه دیده است به نام pancakeswap predictin که از قسمت Win این پلتفرم قابل دسترسی است. کاربران با مزایای استخر نقدینگی پیشبینی این که قیمت رمزارز BNB یا رمزارز Cake در مدت زمان مشخص افزایش می‌یابد یا کاهش، می‌توانند پاداش دریافت کنند. هرچند کاربران زیاد از این بخش استفاده نمی‌کنند و صرافی پنکیک شهرت بیشترش به خاطر سپرده گذاری، خرید و فروش و تامین نقدینگی می‌باشد.
کارکت پلیس ان اف تی ها (NFT Market Place) در پنکیک سواپ
صرافی پنکیک سواپ یک مارکت پلیس یا بازار خرید و فروش ان اف تی های بر بستر بایننس اسمارت چین (BSC) را هم راه‌اندازی کرده است تا کاربران به راحتی با اتصال کیف پول خود به این صرافی بتوانند NFT های مورد نظر خود را خرید و فروش کنند. برای ورود به این بخش باید روی گزینه ی ان اف تی (NFT) در صفحه اول کلیک کنیم.
پس از آن کالکشن های مختلف ان اف تی به نمایش در می آید که می توانید بر اساس حجم معاملاتی آنها یا volume، آن ها را بررسی کنید و به دلخواه خرید و فروش خود را انجام دهید.
جمع بندی
در این بخش به آموزش کامل صرافی پنکیک سواپ پرداختیم. اگر در بازار رمزارزها فعالیت می‌کنید صرافی پنکیک هم می‌تواند از پر کاربردترین پلتفرم‌ها باشد و دانستن نحوه کار با این پلتفرم مورد نیاز اکثر کاربران است. هم اکنون پس از مطالعه این مقاله شما می‌توانید کیف پول خود را به این صرافی متصل کنید و به خرید و فروش رمزارزهای مختلف بر بستر زنجیره هوشمند بایننس در این صرافی بپردازید، در استخرهای آن تامین نقدینگی کنید و پاداش دریافت کنید، سپرده گذاری یا استیک کنید و سود قابل توجهی را از این صرافی به دست بیاورید.
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) چیست؟
عرضه اولیه رمزارزها فرصتی هیجان‌انگیز برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. تعداد زیادی از توکن‌هایی که امروزه ارزش بسیار زیادی دارند، در زمان عرضه قیمت اندکی داشتند. به همین دلیل بسیاری از سرمایه‌گذاران به دنبال شکار فرصت‌های بازار و خرید توکن در عرضه اولیه هستند؛ البته که احتمال کلاهبرداری و تحمیل خسارت‌های مالی نیز وجود دارد. عرضه اولیه ها انواع مختلفی دارند که یکی از آنها عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است. عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا IDO یکی از جذاب‌ترین رویدادهای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است که در این مقاله به آن می‌پردازیم.
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز چیست؟
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا Initial DEX Offering به رویدادی گفته می‌شود که دارایی‌های متقاضیان مشارکت در پروژه، درون استخرهای نقدینگی بلوکه می‌شود و در ازای آن توکن‌هایی به آنها تعلق می‌گیرد. این رویداد در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) انجام می‌شود. عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز را به اختصار IDO می‌نامند.
فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز مدتی است که در بین صرافی‌های رمزارزی رایج است و یکی از بهترین روش‌ها برای توزیع توکن‌های پروژههای تازه‌تأسیس محسوب می‌شود. البته جزییات این رویداد همچنان در حال تکمیل است و احتمالاً در آینده شاهد تغییراتی در فرآیند توزیع و احراز هویت کاربران باشیم. عرضه اولیه فارمینگ یا IFO یکی از انواع IDO است که در ماه‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است.
برای شرکت در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز می‌توانید از کیف پول متامسک (MetaMask) استفاده کنید. قبل از خرید توکن و ارائه نقدینگی، تحقیقات لازم را پیرامون اصالت و ارزش پروژه به طور کامل انجام دهید. همچنین برای این کار به صرافی‌های معتبر مراجعه کنید. البته صرافی‌های معتبر نیز مسئولیتی در قبال آینده پروژههای عرضه شده در فرآیند IDO ندارند.
عرضه اولیه توکن چیست؟
عرضه توکن (Token Offering) یک روش جمع‌آوری سرمایه برای پروژههای تازه‌تأسیس یا استارت‌آپ است. الگوهای زیادی برای توزیع رمزارزهای چنین پروژه‌هایی وجود دارد. عرضه اولیه پلتفرم رسمی و متمرکز (IEO)، عرضه توسط پلتفرم‌های خصوصی (STO) یا عرضه اولیه رمزارز (ICO) از جمله روش‌های ارائه دارایی‌های جدید در بازارهای مالی است. ایده‌های مختلفی پشت خرید چنین توکن‌هایی وجود دارد. خرید و فروش فوری، سرمایه‌گذاری بلندمدت، مشارکت در مکانیزم حاکمیتی و … از جمله مقاصد سرمایه‌گذاران برای خرید رمزارزهای تازه عرضه شده است.
چگونگی عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز
پروژههای رمزنگاری توکن‌های خود را در اختیار صرافی‌های غیرمتمرکز قرار می‌دهند. کاربران نیز سرمایه خود را در پلتفرم مورد نظر بلوکه می‌کنند و در نهایت صرافی توکن‌ها را با توجه به حجم تقاضا و میزان عرضه بین سرمایه‌گذاران توزیع می‌کند. چند روش رایج برای این کار وجود دارد.
روش اول: پروژه ارائه‌شده پس از بررسی‌های مختصری توسط صرافی پذیرفته می‌شود و توکن با قیمت ثابت لیست خواهد شد. کاربران دارایی خود را بلوکه می‌کنند و پس از مدتی توکن از طریق رویداد TGE به کیف پول کاربران ارسال خواهد شد.
روش دوم: برخی صرافی‌ها لیستی از سرمایه‌گذاران واجد شرایط دریافت توکن‌های عرضه اولیه ایجاد می‌کنند. کاربران برای پیوستن به این لیست باید اقدامات مختلفی مثل بازاریابی انجام دهند.
روش سوم: بخشی از مبالغ دریافت‌شده از کاربران به استخرهای نقدینگی تعلق می‌یابد و بخشی دیگر در اختیار تیم توسعه قرار می‌گیرد. نقدینگی برای مدت معینی قفل می‌شود و توکن پس از رویداد TGE در دسترس خریداران قرار خواهد گرفت.
روش چهارم: در حین TGE توکن‌ها به خریداران منتقل و استخرهای نقدینگی نیز برای معامله باز می‌شود.
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز چه تغییراتی خواهد کرد؟
دائماً فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز بهبود پیدا می‌کند. برای مثال فرآیند IFO (Initial Farm Offering) یک روش جدید و اصلاح‌شده برای عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است. در این فرآیند سرمایه‌گذاران به جای دارایی بلوکه‌شده باید سهامی در استخرهای نقدینگی داشته باشند؛ استخرهایی که با جفت‌ارزهایی مربوط به پروژه و صرافی ایجاد شده‌اند. صرافی پنکیک سواپ (PancakeSwap) یکی از پیشتازان برگزاری چنین رویدادهایی است. از دیگر اصلاحات احتمالی نیز می‌توان به اجباری شدن فرآیند احراز هویت (KYC) برای شرکت‌کنندگان اشاره کرد.
مزایای IDO
اولین مزیت عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز سرمایه‌گذاری آسان است. به کمک IDO نیازی نیست برای خرید توکن‌ها مستقیماً به پلتفرم پروژه مراجعه کنید. مزیت دوم، بلوکه شدن دارایی‌ها برای ایجاد نقدینگی در صرافی است. این کار به پایداری قیمت توکن و کاهش احتمال ورشکستگی زودهنگام پروژه کمک می‌کند.
از دیگر مزیت‌ها می‌توان به عدم نیاز به ثبت‌نام و احراز هویت اشاره کرد. از طرفی عرضه توکن‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز آسان است و خبری از سخت‌گیری‌های پلتفرم‌های متمرکز و رسمی نخواهد بود. بنابراین پروژههای کوچک نیز شانس خودنمایی خواهند داشت. در نهایت باید گفت IDOها معمولاً تدابیری برای جلوگیری از تسلط نهنگ‌ها به کار می‌بندند (مثل محدودیت در حجم خرید) تا در همان ابتدا سرمایه‌گذاران کلان به بازار مسلط نشوند.
معایب IDO
اولین نقطه ضعف، امکان بروز پولشویی، فرارهای مالیاتی و جرایم مالی است. فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز نیازی به احراز هویت ندارد و همین مسئله می‌تواند گاهی چالش‌آفرین باشد. همچنین جزییات پروژههای شرکت‌کننده در IDO نسبت به IEO کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرد.
تفاوت بین IDO، IEO و ICO چیست؟
برای شناسایی IDO می‌توانید به پلتفرم یا وب‌سایت رسمی پروژه مراجعه کنید یا در شبکه‌های اجتماعی از جزییات عرضه اولیه آگاه شوید. همچنین DEXها فهرستی از رویدادهای IDO آتی ارائه می‌دهند. برای شناخت بیشتر پروژه نیز می‌توانید از وب‌سایت CoinMarketCap کمک بگیرید. به طور کل در فرآیند IDO تحقیقات کمتری پیرامون اصالت پروژه توسط نهاد عرضه‌کننده صورت می‌گیرد و خبری از وثیقه‌های مالی نیست.
چگونه در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز شرکت کنیم؟
برای شرکت در فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز کافی است کیف پول خود را به صرافی مورد نظر متصل و مقداری ارز دیجیتال خریداری کنید. دقت داشته باشید برای پرداخت هزینه خرید توکن‌ها باید رمزارزهای مشخصی (معمولاً مطابق با جفت‌ارزهای استخر نقدینگی) در کیف پول خود داشته باشید. سپس وارد بخش IDO DApp در کیف پول خود شوید.
دستورالعمل‌های بلوکه کردن دارایی همیشه یکسان نیست. زمان انتقال توکن‌ها به کیف پول نیز ممکن است متفاوت باشد. در برخی موارد نیز امکان عدم انتقال توکن وجود دارد. پس حتماً جزییات مربوط به قوانین IDO را به دقت بخوانید.
چگونه در IDO مراقبت سرمایه خود باشیم
به آدرس‌های اینترنتی و لینک‌ها توجه کنید. کلاهبرداران از لینک‌ها و صفحات جعلی برای فریب کاربران در زمان شرکت در IDO استفاده می‌کنند.
برای شرکت در IDO حتماً به صرافی‌های غیرمتمرکز شناخته‌شده و معتبر مراجعه کنید. بسیاری از صرافی‌های مشهور مانند پنکیک سواپ و بیکری سواپ (BakerySwap) به طور مرتب رویدادهای IDO را برگزار می‌کنند.
حتماً در مورد پروژه مورد نظر تحقیقات کافی انجام دهید. شناخت تیم توسعه پروژه، نحوه انتقال وجوه جمع‌آوری شده، سوابق کاری و پروژههای مشابه و … می‌تواند به شما در راستی‌آزمایی ارزش توکن کمک کند.
شرایط و ضوابط IDO را بررسی کنید. مدت زمان بلوکه شدن دارایی، حداقل و حداکثر مقدار خرید، کارمزدها، رمزارز مورد نیاز برای خرید توکن و … از جمله موضوعات مهم در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است.
مقداری از سرمایه خود را به عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز اختصاص دهید که توانایی از دست دادن آن را دارید. توکن‌های IDO به نوسان‌های شدید شهرت دارند. احتمال شکست کامل یک پروژه در هفته اول بسیار زیاد است. البته که احتمال رشدهای خارق‌العاده نیز وجود دارد اما IDO یکی از پرریسک‌ترین بخش‌های کریپتوکارنسی است؛ پس با احتیاط در این جهان گام بردارید.
صرافی‌های پرطرفدار IDO
برای شناخت صرافی‌های غیرمتمرکز ارائه‌کننده رویداد IDO می‌توانید به وب‌سایت CoinGecko مراجعه کنید. هر صرافی توکن‌های مشخصی را عرضه می‌کند. صرافی‌های غیرمتمرکز در این بخش رقابتی شدید با یکدیگر دارند. با این حال عرضه توکن در یک صرافی شناخته‌شده به معنای معتبر بودن پروژه نیست. از طرفی صرافی‌هایی که حجم معاملات بالاتری دارند لزوماً معتبرترین پلتفرم‌ها نیستند.
خلاصه مطلب
عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یکی از روش‌های پرطرفدار برای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است. از طرفی پروژهها و استارت‌آپ‌ها نیز به کمک IDO می‌توانند به راحتی سرمایه‌ای قابل‌توجه برای توسعه و تحقق اهداف خود به دست آورند. فرصت‌های سرمایه‌گذاری بسیار مهمی در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز وجود دارد. همچنین کلاهبرداری‌های زیادی هم از همین طریق صورت گرفته است. حضور آگاهانه، منطقی و پیوسته در IDOها می‌تواند شما را ثروتمند کند؛ به شرطی که اسیر تله‌های این بازار نشوید.
۸ راه کسب درآمد از بایننس بدون معامله
کسب درآمد از بایننس یکی از روش‌های افزایش سرمایه و ورود به بازار رمز ارز‌ها است. در این روش شما با در اختیار قرار دادن رمز ارزهای خود سود بدست می‌آورید.
شما فرصت و روش‌های زیادی برای کسب درآمد از بایننس دارید. در این مقاله ۸ روش کسب درآمد از این صرافی ارزدیجیتال را آموزش خواهیم داد.
در حال حاضر، شما ۸ روش برای کسب رمز ارز در بایننس دارید. اولین مرحله که همه با آن آشنا هستید انجام معامله و کسب درآمد است. اماما قصد داریم در این مقاله روش کسب درآمد از بایننس بدون معامله کردن را در اختیار شما قرار دهیم.
روش‌های کسب درآمد از بایننس بدون ترید
۱- هودل کردن سایر رمز ارز‌ها، دلار بایننس (BUSD) و بایننس کوین (BNB) در لانچ پول (Launchpool) بایننس
هودل کردن یعنی ذخیره یک رمز ارز به منظور افزایش قیمت آن.
لانچ پول پلتفرمی برای راه اندازی و جمع‌آوری پروژههای ارز دیجیتال است. این پلتفرم به کاربران اجازه می‌دهد تا از توکن‌های خود برای فارمینگ استفاده کنند یا توکن جدید بدست آورند.
فارمینگ: استیک کردن یا قرض دادن توکن و کوین به منظور کسب سود و پاداش.
شما می‌توانید توکن‌های جدید را به‌وسیله هودل کردن کوین‌های بایننس ( BNB یا BUSD) بدست آورید.
۲- با مبادله نقدینگی در بایننس، استیبل کوین خود را ارتقا دهید
یکی دیگر از خدمات استخر نقدینگی، مبادله نقدینگی بایننس است. این یک محصول استخر بازار ساز خودکار (AMM) است، اولین محصول در نوع خود در یک صرافی متمرکز است و استخرهای مختلفی از نقدینگی را میزبانی می‌کند که به کاربرانش امکان می‌دهد دارایی‌های دیجیتال را با حداقل قیمت افت مبادله کنند و سهمی از سود حاصل را برای پیوستن به استخر نقدینگی را بدست آورند.
۳- استیک کردن توکن‌ها
به بیان ساده، استیک (ذخیره سازی) توکن‌های در بایننس به طور خودکار به شما مزایای کسب درآمد از بایننس را می‌دهد. در این صرافی با استیکینگ ۲۵ ارز دیجیتال که از سوی آن پشتیبانی می‌شود، درآمد کسب کنید.
۴- استیکینگ قفل شده بایننس یا Binance Locked Staking
لاکد استیکینگ یا Locked Staking فرآیند هولد کردن دارایی‌های دیجیتال درون کیف پول صرافی است. تا زمانی که ارز دیجتال در کیف پول شما قفل شده باشد، شما سود دریافت خواهید. این روش هم یکی از راه‌های کسب درآمد از بایننس است که از این طریق می‌توانید سود بدست آورید.
۵- مشارکت در DeFi Staking
با ظهور DeFi (امور مالی غیرمتمرکز)، شما همچنین می‌توانید در فرصت‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال خود مشارکت کنید. به عنوان مثال، DeFi Staking بایننس با استفاده از BNB ، USDT ،BUSD و DAI چندین محصول را با بازده سالانه حداکثر ۶۰٪ عرضه کرده است.
۶- کسب سود از پس انداز بایننس یا Binance Savings
در این روش بدون اینکه کاری انجام دهید، با پس انداز رمز ارز در صرافی بایننس پاداش و سود دریافت می‌کنید. این روش مشابه پس‌انداز پول نقد در بانک‌ها است. شما در ازای قرار دادن توکن خود در صرافی پاداش دریافت می‌کنید.
۷- دریافت توکن از ایردراپ
زمانی که BNB خود را در حساب بایننس ذخیره می‌کنید، شما از بخشی از ایردراپ ، مثلا توکن SXP دریافت می‌کنید که منحصراً برای دارندگان BNB است.
این برنامه طی ۲ هفته رخ می‌دهد که در طی آن دارندگان BNB، توکن SXP بدست می‌آورند.
۸- استفاده از کارت بایننس (Binance Card)
با Binance Card که به تازگی در اروپا راه اندازی شده و به زودی در مناطق بیشتری نیز راه اندازی می‌شود، می‌توانید کسب درآمد کنید. هنگامی که از آن برای پرداخت در سراسر جهان استفاده می‌کنید، BNB پاداش می‌گیرید.
راه‌های ارائه شده روش‌های کسب درامد از بایننس است که با استفاده از آنها می‌توانید درآمد و سود بدست آورید و به یکی از فعالان دنیای کریپتو تبدیل شوید.
دیدگاه شما